میترا نوری - گروه علوم و صنایع غذایی ، واحد شهر قدس ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران
شهلا شهریاری - گروه مهندسی شیمی ، واحد شهر قدس ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان ، واحد شهرقدس ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران
غلامرضا پازوکی - گروه بیوتکنولوژی و محیط زیست ، دانشکده مهندسی شیمی ، دانشگاه صنعتی امیر کبیر ، تهران ، ایران

سیستم های دوفازی آبی یک محیط مناسب برای جداسازی زیست مولکول ها جذابیت ویژه ای را جهت تحقیقات به خود اختصاص داده اند.این سیستم ها بسیار مناسب برای جداسازی زیست مولکول ها می باشند که تغلیظ و خالص سازی را در یک مرحله انجام می دهند. سیستمهای دوفازی آبی بطور عمده از آب تشکیل شده اند از این رو یک محیط مناسب برای زیست مولکول های می باشند زیرا اثرات تخریبی برروی ساختار زیست مولکول ها ندارند[ 1،2 ]. در این تحقیق توزیع پذیری وانیلین به عنوان یک طعم دهنده کاربردی در صنایع غذایی و دارویی در سیستم دو فازی– آب شامل پلی اتیلن گلیکول و دکستران بررسی شده است. توزیع پذیری وانیلین در این سیستم در دمای 25 درجه سانتی گراد اندازه گیری و اثرات چند نوع مختلف از نانو ذرات فلزی نظیر اکسید روی، تیتانیوم دی اکسید و اکسید آهن بر روی ضریب توزیع پذیری وانیلین مطالعه شده است

سیستم دوفازی آبی ، وانیلین ، نانو ذرات فلزی ، پلی اتیلن گلایکول ، دکستران