فناوری اطلاعات و سیر تحول آموزش مهندسی معماری

افزایش تاثیر سیستم های ارتباطی بر زندگی انسان بخش جدانشدنی آن است. امروزه در بسیاری از دانشگاه های دنیا استفاده از فناوری اطلاعات برای انتقال دانش با توجه به نامحدود و پایا ن ناپذیر بودن اطلاعات در آن، استفاده میشود. امروزه استفاده از فناوری اطلاعات به عنوان ابزار طراحی یکی از موضوعات بحث برانگیز در آموزش مهندسی معماری است. سوالاتی نظیر این که "استفاده از کامپیوتر چگونه در روند خلاقیت یا قابلیت حل مسائل طراحی تاثیرگذار خواهد بود؟ و "آیا معماران تمامی قابلیت های فناوری اطلاعات را می پذیرند؟" نیاز به پاسخ مناسب برای کاربردی شدن فناوری اطلاعات در آموزش مهندسی معماری دارد . امروزه فناوری اطلاعات در دفاتر معماری و برای اجتناب از انجام فعالی تهای تکراری به کار می رود، فعالیت هایی که دربرگیرنده هیچ نوع خلاقیت نیستند. می توان ادعا کرد که ابزار سنتی طراحی (راپید، قلم و ابزار راندو) برای رشد ایده ها قوی ولی برای ارائه این ایده ها ضعیف اند. ابزار فناوری اطلاعات این قابلیت درونی را دارند که طیف وسیعی از را ه حل ها را برای تولید و ارتباط اید ه ها و پوشاندن فاصله بین درک و پذیرش و حتی قبول زبان جدید که بین این دو فاصله را پل میزند، در اختیار دانشجویان معماری قراردهند. در این مقاله ابتدا به بررسی سیر تحول ابزار آموزش عملی در مهندسی معماری پرداخته میشود و سپس نقش ابزار فناوری اطلاعات به عنوان ابزاری جدید مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و سرانجام مقایسه و نتایج این دو روش (روش کلاسیک و روش استفاده از فناوری اطلاعات) در آموزش دروس عملی مهندسی معماری با استفاده از فناوری اطلاعات معرفی می گردد

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات ، آموزش سنتی ، مهندسی معماری