بحران نماهای شهری و نقش آن در آشفتگی های بصری در شهرهای معاصرایران

نماهای شهری به عنوان سیما و نمود معماری یک بنا در شهر ،تجلی گر هویت و زیبایی آن است و یکی از وجوه با ارزش عینی است که در مجاورت نمای سایر بناهای همجوار خود کالبد شهری را تعریف می کنند.نماهای شهری،به عنوان بدنه یخارجی و پوسته ی کالبدی معماری از طریق نظام پیچیده ای از نمادها و نشانه های دیداری ، معمار و عموم ساکنین یک شهر را با آن درگیر ساخته و بستری کالبدی را شکل می دهد تا خصوصیات بارز اجتماعی ،فرهنگی ،اقتصادی جامعه یخویش را به منصه ظهور برساند.از این رو ست که در این پروسه ی تعاملات میان ساختمان،شهر و ساکنین ،نماهای شهری بهصورت فصل مشترک میان آن ها به عنوان بستری برای شناخت و ارزیابی محیطی شهروند عمل می کند و شهرهای برخوردار از محیط دیداری مطلوب ، می توانند با یاری بخشیدن به تجربه ی زیبایی شناختی ساکنین شهر،موجب توسعه ی تصاویرذهنی آنان و تقویت حس رضایت مندی و آرامش خاطر شهروندان گردند.هدف این مقاله تبیین اهمیت توجه به منظر شهری موجود در شهرهای معاصر ،بازشناسی روند تکاملی مفهوم آن و بررسی علل بروز آشفتگی های بصری در نماهای موجود شهری می باشد.یافته های این پژوهش نشان می دهد که نماهای شهری به مانند یک مفهوم و یک معنی مستقل،شکلدهنده ی تصویر ذهنی ساکنان جوامع از محیط شهری می باشد که به موازات تکاملات و تحولات دانش و هنر طراحی شهری توسعه یا پسرفت می یابد.

کلیدواژه ها:

نماهای شهری ، محیط ، شهر معاصر شهری