فریده خیرخواه - دانشجوی کارشناسی ارشد HSE ، گروه مدیریت سلامت ایمنی و محیط زیست، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کاشان
حکیمه زمانی بادی - دانشجوی کارشناسی ارشد HSE ، گروه مدیریت سلامت ایمنی و محیط زیست، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کاشان
محمد اسمعیلی میانشهری - دانشجوی کارشناسی ارشد HSE ، گروه مدیریت سلامت ایمنی و محیط زیست، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کاشان

زمینه و هدف: یکی از ملاحظات مهم و رو به رشد سازمانی، بهداشت و ایمنی کارکنان است. حوادث در محیط کار هر سال باعث مرگ و از کارافتادگی گروه کثیری از کارکنان می شود لذا، کارفرمایان به طور جدی توجه و منابع سازمانی خود را معطوف به این مهم کرده اند. پس ابتدا باید خطرات را شناسایی نمود تا بتوانیم بر اساس آن راه مقابله و حذف خطر راپیشنهاد کنیم. این طرح به منظور بررسی فراوانی و نوع حوادث در بین کارگران یکی از بنادر جنوب انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی است که در سال 94 صورت گرفته است. برای جمع آوری داده ها ازفرم گزارش حوادث که از پیش تع یین شده بود داد ه ها جمع آوری شد و در نهایت داده ها توسط آمار توصیفی و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: براساس نتایج حاصل از این پژوهش، از 900 فرد کارگر که تمامی آنها مذکر بودند و میانگین سنی آنها 33 سالمحاسبه شد؛ بیشترین فراوانی را شکستگی سر و دست و کمترین فراوانی را قطع انگشت و قطع پا داشته است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که بین جنس و میزان حوادث رابطه معنی داری وجود داشت) 0 ≤ P / 002 (. اما رابطه معنی داریبین تحصیات و میزان حوادث وجود نداشت. نتیجه گیری : حوادث همانند بسیاری از بیماری ها قابل پیشگیری است و این خود مستلزم توسعه آگاهی کارگران نسبت به رعایت اصول ایمنی در هنگام کار است پس به نظر می رسد که برای حفظ جامعه کارگری و کاهش آسیب های ناشی از این حوادث باید برنامه ریزی هر چه بهتر توسط مراکز در پاسخگویی علمی به این حوادث صورت گیرد.

حوادث، کارگران، بندر