اهمیت ارگونومی در افزایش بهره وری و بهبود عملکرد پرستاران

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 658

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC10_101

تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1396

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: نیروی انسانی، کار و بهره روی واژه هایی هستند که با یکدیگر ارتباط تنگاتنگی دارند. زمانی که سخن ازبهره روی نیروی انسانی پیش می آید انسان به عنوان نیرویی فعال مطرح می شود. نیروی انسانی کارآمد پربهاترین و ارزنده ترین ثروت و دارایی هر سازمان است. پرستاران بزرگ ترین و مهم ترین بخش از منابع انسانی سیستم های بهداشتی-درمانی هستند .آن ها در قبال بیمار به طور مستقیم و غیر مستقیم مسیول اند و تحقق این امر نه تنها از طریق علمی و روش های اخلاقی صحیح برقراری ارتباط با مددجو، بلکه از طریق سلامتی خود پرستار قابل دسترسی است. یکی از صدماتمهم ناشی از کار در پرستاران، اختلالات اسکلتی- عضلانی است. یکی از کاربردی ترین روش های کاهش مخاطرات ناشی از کار، انجام مداخات ارگونومی می باشد.در این مقاله سعی شده است که به اهمیت ارگونومی در افزایش بهره وری و عملکرد پرستاران که بزرگ ترین و مهم ترینمنابع انسانی سیستم های بهداشتی- درمانی هستند، پرداخته شود.روش کار: این مقاله یک مطالعه از نوع مروری است که با استفاده از روش بررسی تحقیقات مرتبط با موضوع مورد نظربا جستجو در منابع کتابخانه ای، پایان نامه ها و داده پایگاه های اینترنتی: از جمله ، Sid ، Google Scholar ، PubMedS c i e n c e D i r e c t ، M a g i r a n انجا م گر فته ا ست . یافته ها: ارگونومی دانشی است که در حقیقت از رابطه عام و موثر انسان، ابزار و محیط سخن می گوید و می کوشد باشناختن تعامل این 3 عامل، بیشترین بهره وری به دست آید. وظیفه مهم دانش ارگونومی این است که تعیین کند، کدام قسمت از فشارهای کاری انسانی که در وضعیت جدید ناشی از تغییر شرایط تکنیکی ایجاد شده است، حذف یا تابع این وضعیت شود و چگونه می توان از توانایی های خاص انسان در این زمینه به بهترین نحو استفاده کرد. در مطالعات انجامشده در زمینه ی شرایط فیزیکی و ارگونومیکی محیط کاری پرستاران، شایع ترین آسیب های اسکلتی- عضلانی در حرفه پرستاری، کمر درد، مشکلات گردن، شانه و نیز صدمات بازو و مچ و زانو گزارش شدند. و از خم شدن، چرخیدن، سر پاایستادن های زیاد و جا به جا کردن بیمار به عنوان شایع ترین عوامل خطر ایجاد صدمات اسکلتی- عضلانی در این حرفه، اشاره شد. همچنین نشان داده شد که آموزش کادر پرستاری برای انتقال بیماران و وضعیت صحیح بدنی در محیط کاری بهعنوان یکی از مداخات ارگونومی در کاهش و پیشگیری از اختالات اسکلتی- عضلانی تاثیر بسزایی داشت. نتیجه گیری: از مهم ترین عوامل تهدید کننده ی سامتی پرستاران، اختلالات اسکلتی- عضلانی است که به دنبال شرایط نامطلوب محیط کار آن ها بروز می نماید. این موضوع باعث اختلال در کار، کاهش بهره وری و بازده کار می شود. با توجهبه تاثیر مداخات ارگونومیک در زمینه بهبود شرایط محیط کاری پرستاران، به مدیران پرستاری توصیه می شود که برنامه های مدونی را در خصوص بکارگیری مداخات ارگونومیک و آموزش اصول ارگونومی محیط کار به منظور افزایش سطح آگاهی پرستاران تدوین نمایند.

نویسندگان

مریم بهشتی فر

دانشجوی کارشناسی، پرستاری، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران/ عضو کمیته تحقیقات دانشجویی