امکانسنجی استفاده از تالاب مصنوعی زیرسطحی جهت تصفیه تکمیلی پساب شرب بر اساس استانداردهای کیفی

رشد سریع جمعیت در سراسر جهان سبب افزایش تقاضا روی منابع آب شیرین شده است. با افزایش جمعیت نه تنها تقاضا روی منابع آب شیرین زیاد میشود بلکه حجم پساب نیز افزایش مییابد. پساب یک منبع تامین آب و نیترات برای مناطق خشک و نیمه خشک میباشد. با توجه به استفاده گسترده از تالابهای مصنوعی به منظور تصفیه پساب در سراسر دنیا، تحقیق حاضر به بررسی نتیجه عملکرد تالابهای مصنوعی افقی و عمودی با کشت نی معمولی و بدون کشت در منطقه حبیب آباد اصفهان با اقلیم سرد و خشک براساس استانداردهای کیفی پرداخته است. خروجی پساب تالاب بدون کشت بر اساس استانداردهای دستورالعمل ضوابط زیست محیطی استفاده مجدد از آب های برگشتی و پساب ها از نظر آلاینده نیترات برای استفاده در کشاورزی، مصارف شرب دام و طیور، تخلیه به منابع آب سطحی و تغذیه مصنوعی مناسب میباشد. با توجه به این استاندارد، خروجی تالاب کشت شده با نی معمولی از نظر آلاینده نیترات در تمامی مصارف ذکر شده میتواند مورد استفاده قرار گیرد. همچنین کیفیت خروجی تالاب هیبریدی بدون کشت از نظر آلاینده COD برای مصارف کشاورزی و آبیاری فضایسبز و شرب دام و طیور بلامانع بوده و برای مصارف تخلیه به درون آبهای سطحی و تغذیه مصنوعی تنها در فصل گرم سال میتوان بدون محدودیت از خروجی آن بهره برد. بر اساس دستورالعمل ضوابط زیستمحیطی استفاده مجدد از آبهای برگشتی و پسابها استانداردهای غلظت BOD5 برای استفاده پسابها در آبیاری محصولات کشاورزی و فضای سبز 30تا50 میلیگرم بر لیتر، شرب دام و طیور 100 میلیگرم بر لیتر، تخلیه به آبهای سطحی 30 میلیگرم بر لیتر و تغذیه مصنوعی30 میلی گرم بر لیتر لحظه ای 50 است

کلیدواژه ها:

اکسیژن مورد نیاز بیوشیمیایی ، اکسیژن مورد نیاز شیمیایی ، تالاب مصنوعی ، نی معمولی ، نیترات