حسین حسنخانی - کارشناس ارشد فنی شرکت کنترل کیفیت هوا
نینو کنزلی - استاد گروه اپیدمیولوژی و سلامت همگانی، انستیتو سلامت همگانی و تروپیکال سوییس، دانشگاه بازل، بازل، سوییس
هیرش امینی - دانشجوی دکتری اپیدمیولوژی و سلامت همگانی، انستیتو سلامت همگانی و تروپیکال سوییس، دانشگاه بازل،سوییس
وحید حسینی - استادیار سوخت،احتراق و آلایندگی دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی شریف

شهر تهران به لحاظ آلودگی هوا در مرتبه بالایی قرار دارد که به لحاظ بهداشت و سلامت ساکنین این شهر را تهدید می کند. از جمله آلاینده های خطرناک در هوای این شهر ترکیبات آلی فرار نظیر بنزن بوده که منجر به بروز سرطان و بیماریهای مشابه می گردد. لذا شناسایی و کنترل این آلاینده از الزامات تمهیدات زیست محیطی شهری است. در حال حاضر در نقاط مختلف شهر تهران ایستگاههای سنجش آلودگی هوا موجود بوده که سنجش آلاینده های هوا را انجام می دهند همچنین میزان آلاینده ها، توسط مدلسازی ارایه و بر همین اساس نقشه های پراکنش آلودگی هوا تهیه می گردد که نحوه توزیع فضایی آلاینده ها را در مناطق مختلف نشان می دهد اما نتایج مدلسازی با واقعیت اختلاف اندکی داشته و در نقاط بحرانی شهر تهران این تخمین با دقت کمتری صورت میپذیرد، لذا با انتخاب تعداد زیادی از نقاط آلوده شهر تهران به منظور بررسی منطقهای آلودگی هوا امکان مدلسازی وبرآورد دقیقتر آلودگی شهر تهران ممکن میگردد.غلظت محیطی ترکیبات آلی فرار (بنزن) با روش نمونه برداری غیرفعال در 22 منطقه شهر تهران در بیش از 179 نقطه، از بهار 1394 الی بهار 1395 اندازه گیری شد. نمونه بردار های بنزن به وسیله ی روش های گازکروماتوگرافی و اسپکتروفتومتری مریی، تحلیل شدند. غلظت متوسط سالیانه بنزن 2/43 پی پی بی 2 و مشخص شد که این مقادیر با هم همبستگی دارند. توزیع فضایی آن ها نشان داد که در فواصل کوتاه تغییرات شدید وجود دارد .از ترافیک و تردد خودروهای شخصی و موتورسیکلت ها می توان به عنوان عامل اصلی انتشار این ترکیبات اشاره کرد. پایین ترین حد میزان آلاینده بنزن در فصل زمستان اتفاق می افتد که به علت افزایش سرعت وزش باد ، بارش و سرمای هوا می باشد. مقدار متوسط بنزن در بیش از 90 درصد نقاط بررسی شده فراتر از حد مجاز سالیانه ایران و اتحادیه اروپا است

بنزن، نمونه بردار غیر فعال،تهران