علی اکبر شیخی فینی - دانشیار گروه راهنمایی و مشاوره دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه هرمزگان، بندرعباس
مصطفی حاتمی - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی دانشگاه هرمزگان بندرعباس
محمد رحمانپور - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی دانشگاه اصفهان

برنامه درسی به عنوان قلب نظام آموزشی که سایر اجزای نظام در خدمت آن هستند از دیدگاه علوممختلف مورد بحث قرار گرفته است. در این میان مکاتب فلسفی به خاطر قدمت آن نسبت به سایر علومجهت گیری خاصی نسبت به برنامه درسی و عناصر آن دارد. هدف این پژوهش بررسی عناصر هدف،محتوا، روش و ارزشیابی برنامه درسی از دیدگاه مکاتب فلسفی ایده آلیسم، ریالیسم، پراگماتیسم واگزیستانسیالیسم بود. در ضمن بررسی عناصر، دیدگاه ها و رویکردهای منشعب از مکاتب نیز مشخصگردید. در این رابطه، نتایج حاکی از آن بود که در مکتب فلسفی ایده آلیسم توجه شایانی به برنامه درسیموضوع مدار مبتنی بر ذهن و خرد بود. در برنامه درسی ریالیسم نیز موضوعات مدون یا دیسیپلین ها دراولویت قرار دارد و به جهان خارج از ذهن بیشتر اهمیت می دهد. در مکتب پراگماتیسم هم به ذهن و عقلو هم به جهان بیرون توجه می شود و ارتباط متقابل بین فراگیر و محیط است که در شکل گیری یادگیرینقش دارد. بالاخره در مکتب اگزیستانسیالیسم وجود شخص مورد توجه ویژه قرار گرفت و این شخصاست که با انتخاب های آزاد خود، مسیولیت یادگیری را برعهده می گیرد و درپی نهادی کردن ارزش هایانسانی می باشد.

برنامه درسی، عناصر، مکاتب فلسفی