ناهید رامک - دانشجوی روانشناسی عمومی، واحد بندرگز، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرگز، ایران
علیرضا سنگانی - دانشجوی روانشناسی بالینی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران

هدف پژوهشی حاضر بررسی تطبیقی سرشت و منش، ناگویی خلقی و جو عاطفی اجتماعی در دختران اقدام کننده به خود کشی و افراد بهنجار است. روش، در این مطالعه علی مقایسه ای نمونه آماری این پژوهش شامل 70 نفر از دختران اقدام کننده به خود کشی و افراد بهنجار( 35 نفر از دختران اقدام کننده به خود کشی و 35 نفر بهنجار) شهرستان گرگان در پاییز 1395 که پرونده ی آنان در اورژانس بیمارستان های سطح شهر ثبت گردیده، به روش غیرتصادفی قضاوتی انتخاب شدند. از شرکت کنندگان خواسته شد تا به پرسشنامه های پرسشنامه ی سرشت و منش کلونینجر (TCI) ، جو عاطفی خانواده برن و مقیاس ناگویی خلقی تورنتو (TAS) پاسخ دهند. داده ها با استفاده از روش آزمون ضریب تحلیل واریانس چند متغیره(MANOVA )مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که در مجموع بین دشواری تشخیص احساسات، دشواری توصیف احساسات، از مولفه های متغیر ناگویی خلقی و نوجویی، پاداش وابستگی، پشتکار، خودهدایتی، خودفراروی، همکاری از مولفه های متفیر سرشت و منش و در تجربه های مشترک، تشویق کردن از مولفه های متغیر جو عاطفی در دو گروه زنان در دختران اقدام کننده به خود کشی و افراد بهنجار با توجه به تحلیل واریانس یک راهه در متن مانوا تفاوت معناداری در سطح (P<0.001) وجود دارد. با توجه به نتایج تحقیق به طور کلی می توان بیان نمود که از اقدام به خود کشی در طول مجموعه ای از عوامل خانوادگی، شخصیتی و خلقی رخ می دهد که توسط یک عامل راه انداز شروع می گردد و در همین جهت پایش آن بایستی بطور همه جانبه انجام گردد.

سرشت و منش، ناگویی خلقی، جو عاطفی اجتماعی، خود کشی