اثربخشی گروه درمانی مبتنی به یادگیری اجتماعی بر تنظیم و مدیریت هیجان نوجوانان پسر

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی به یادگیری اجتماعی بر تنظیم و مدیریت هیجان نوجوانان پسر بود. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی(طرح پیش آزمون - پس آزمون) با گروه کنترل بوده است. بدین منظور ، ابتدا از بین مدارس متوسطه اول منطقه 5 تهران به روش خوشه ای تصادفی چندمرحله ای دو مدرسه و از آنها تعداد 100 دانش آموز به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. آنگاه پرسشنامه هوش هیجانی شوت(1998) اجرا و تعداد 40 دانش آموز که نمره پایین تر هوش هیجانی گرفته بودند غربال شدند و به صورت تصادفی ساده به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی های هر دو گروه قبل و بعد از برنامه گروه درمانی با تاکید یادگیری اجتماعی ، پرسشنامه هوش هیجانی شوت را کامل کرده و به گروه آزمایش به مدت 8 جلسه برنامه گروه درمانی بر مبنای یادگیری اجتماعی انجام شد. در نهایت داده ها با استفاده از آزمون کوواریانس و واریانس چند متغیره تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که گروه درمانی با تاکید یادگیری اجتماعی بر تنظیم و مدیریت هیجان تاثیر مثبتی دارد. همچنین نشان داد که یادگیری اجتماعی بواسطه محرک های مثبت می تواند هوش هیجانی را افزایش دهد. همچنین نتایج نشان داد توانمندی های هوشی ثابت هستند اما هوش هیجانی میتواند فراگرفته شود یا بهبود یابد

کلیدواژه ها:

یادگیری اجتماعی ، تنظیم و مدیریت هیجان