کاربرد تحلیل عاملی درشناسایی عوامل موثر بر روابط بین کارفرما و پیمانکار در راستای بهبود شاخص های زمان، هزینه و کیفیت ساخت پروژههای عمرانی

این مطالعه به دنبال یافتن راهکاری مناسب برای بدست آوردن الگوی طراحی و اجرای مناسب و بهینه می باشد به نحوی که به طور کاملا شفاف سیاست پیمانکاران و کارفرمایان در مواجه با سه شاخص مهم هزینه، زمان و کیفیت ساخت در پروژه های عمرانی را مشخص نماید. در این پژوهش ما ابتدا به جمع آوری مبانی نظری با استفاده از روش مطالعات کتابخانهای پرداخته و سپس از مطالعات میدانی به منظور جمع آوری داده ها از طریق تکمیل پرسشنامه توسطافراد خبره 1 استفاده می کنیم. جامعه آماری عبارت است از اساتید، کارفرمایان، پیمانکاران، مدیران و کارشناسان عمران استان البرز واقع در جمهوری اسلامی ایران. پس از دریافت پاسخ مصاحبه شوندگان از روش تحلیل عاملی در محیط نرم افزارSPSS v.23 برای ارایه مدلی جامع در ارتباط با عوامل موثر بر روابط بین کارفرما و پیمانکار در راستای بهبود شاخص های زمان، هزینه و کیفیت ساخت استفاده می شود. نتایج نشان می دهد که عوامل موثر در روابط بین کارفرما و پیمانکار در راستای بهبود ساخت در پروژه های عمرانی را می توان به سه شاخص قراردادی، اجرایی و ریسک تقسیم کرد.همچنین نشان داده شد شاخص قراردادی از بیش ترین درجه اهمیت در ساخت پروژه های عمرانی برخوردار است.ریاضیات فازی با توجه به طبیعت پیوسته تصمیمات ابزار مناسبی برای مدل سازی تاثیر رعایت روابط بین کارفرما و پیمانکار بر تلفیقی از سه شاخص زمان، هزینه و کیفیت است، از طرفی اگر کیفیت در ساخت وجود نداشته باشد باعثخسارت به پروژه و در مرحله ای خسارت به کشور می شود. بنابراین می توان با بهره گیری از تحلیل عاملی برای ارزیابی مدل به تصویری روشن از کیفیت دست یافت. لذا مدل تحلیل عاملی حاصل از این پژوهش می تواند مدیریت را در تصمیم گیری یاری رساند.

کلیدواژه ها:

روابط بین کارفرماو پیمانکار ، پروژه عمرانی ، تحلیل عاملی(Factor analysis)