احسان امین وش - دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران
نیما محمدی - دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران
رحمان میرزایی - استادیار،گروه مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب

با توجه به حجم بالای سازههای بتنی موجود که از عمر مفید آنها گذشته و یا به دلایلی آسیب دیدهاند ، موضوع ترمیم و نگهداری ابنیه بتنی از اهمیت خاصی برخوردار گردیده است. در این تحقیق سعی در بررسی برخی روشها ومواد نوین که گاها در پروژههای اجرایی بصورت کاربردی در سطح دنیا و حتی داخل کشور مورد استفاده قرار میگیرد، شده است، فلذا به بررسی سه نوع از مصالح کاربردی که در ترمیم سازههای بتنی در پروژههای وزارتنیرو، شرکت نفت ، وزارت راه و شهرسازی و سایر پروژههای عمرانی مورد استفاده قرار گرفته، پرداخته شده است. 1- ملات ترمیمی پایه سیمانی حاوی ذرات مکمل در ابعاد نانو؛ 2- رزینها با پایه شیمیایی؛ 3- گروتهایپرمقاومت که اخیر ا مورد استفاده قرار میگیرد؛ بدین ترتیب عملکرد هر کدام بصورت مجزا و مقایسهای بعنوانمصالح مناسب برای فرآیند ترمیم مشخص شده است. برای دستیابی به این مهم و از آنجا که اعضای مورد بررسیدر این تحقیق ، المانهای خمشی چون تیر و دالها میباشد، با ساخت نمونههایی با ابعاد تعریف شده و لحاظ نمودنآسیب در قسمتهای کششی نمونهها اقدام به مرمت آنها با موارد مذکور، گردیده است. سپس توسط انجام آزمایشات بارگذاری و ظرفیتسنجی ، به بررسی نتایج پرداخته شده است. طبق نتایج حاصله ، ملاتهای پایه سیمانی حاویذرات در ابعاد نانو، بعلت داشتن خصوصیات رفتاری نزدیک به بتن در فرآیند ترمیم ، عملکرد مناسبتری داشته و توانسته با وجود ایجاد پیوستگی در مرز آسیبدیدگی با بتن قدیم ، ظرفیت باربری را تا مقاومت طرح افزایش دهد.در حالی که خانواده رزینها با توجه به هزینه بسیار بالاتر، مقاومت کششی و ظرفیت باربری را در حد مطلوبی افزایش میدهند ولی شکستهای حاصله بصورت ترد صورت گرفته که خود ضعف این مواد برای گزینه ترمیم میباشد. گروتها در کشش در مقایسه با مواد مذکور عملکرد پایینتری داشته و بازدهی مناسبی در افزایش ظرفیت باربری نداشته است.

رزین،گروت،گروت اپوکسی