پیشنهاداتی برای بهبود مقررات ملی ساختمان مبحث 14،17و19 گروه صنعتی بوتان شرکت سهامی عام

  • سال انتشار: 1388
  • محل انتشار: دومین همایش مقررات ملی ساختمان
  • کد COI اختصاصی: NBRCS02_040
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 368
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

حمیدرضا قاریی

فوق لیسانس مهندسی مکانیک

چکیده

سالهای 79و80 شاهد تحولی معنادار در نظام قانون گذاری برای امور ساختمان و مسکن بود، تیمی متخصص و کارآمد و ایضا خدوم و ساعی در کنار هم جمع شده بودند تا در دفتر تدوین و ترویج مقررات ملی ساختمان نسبت به تدوین اولین مقررات ملی برای مباحث لوله کشی گازطبیعی، دودکش و تهویه فضاهای نصب لوازم گازسوز همت گمارند. پیش از ایشان نیز زحمات بسیار زیادی توسط گروه تدوین مبحث 14 از مقررات ملی ساختمان کشیده شده بود که به جای خود درخور تحسین و تقدیر بود اما با تدوین و تصویب مبحث 17 از مقررات ملی ساختمان و پیگیری حسن اجرای آن از سوی نظام مهندسی ساختمان، این مبحث در نزد افکار تخصصی سازندگان و مهندسین ناظر جایگاه ویژه ای یافت، هرچند در مقام اجرا دستخوش برخی برخوردهای سلیقه ای شده و حتی در چند مورد از سوی شهرداریها مورد کم لطفی قرار گرفت. از سوی دیگر با پیش بینی آن سالها برای بوجود آمدن بحران مصرف انرژی که متاسفانه امروزه بخش زیادی از آن پیش بینی ها محقق شده است لزوم توجه به مصرف انرژی در ساختمانها مشاهده می گردید که متنهی به تهیه مبحث 19 از مقررات ملی ساختمان گردید. اما متاسفانه از آنجاییکه رویکردی جزیره ای به تدوین این دسته از مقررات ملی ساختمان وجود داشت در برخی موارد تناقضهایی بین مباحث مختلف از مقررات ملیس ساختمان دیده شد مثلا در حالیکه مبحث 19 تاکید زیادی بر درزبندی دربها و پنجره ها برای کاهش تلفات انرژی در ساختمان داشت توجهی به وسایل گازسوز به کار رفته در آن ساختمان بطور اخص آبگرمکن و بخاری که حجم بسیار زیادی از هوا را صرف احتراق خود می نمود نداشت، این در حالی بود که مبحث 17 از مقررات ملی ساختمان که عهده دار تبیین الزامات لوازم گازسوز است تاکید زیادی بر درزبندی معمولی دربها و پنجره ها و استفاده از دریچه های باز مرتبط با هوای آزاد داشته و دارد

کلیدواژه ها

مقررات ملی ساختمان، ارتقای ایمنی، اصلاح الگوی مصرف، صنعت ساختمان سازی، مبحث 14 ، مبحث 17 ، مبحث 19 نظام مهندسی ساختمان، شهرداری

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.