مروری بر تحقیقات انجام شده در زمینه پیوند گردو در ایران

ایران به عنوان چهارمین کشور تولید کنندهی گردو در جهان، با یک حرکت جهشی می تواند به جایگاه اول تولید و صادرات گردو دست یابد. برآورد شده است تا پایان دوره پنجم توسعه به حدود 4-3 میلیون اصله نهال پیوندی از ارقام برتر نیاز خواهد بود. در این میان مشکل اصلی تولید نهال پیوندی گردو است و هر نوع تلاش برای رفع این مشکل ضروری است. با وجود پیشرفتهای اساسی در زمینه ریزازدیادی و کشت بافت، در اکثر نقاط گردو خیز دنیا مانند آمریکا، فرانسه، ترکیه، ایتالیا، روسیه، اسپانیا و چین، هنوز پیوند مهمترین روش تکثیر ارقام برتر گردو میباشد. در ایران، اولین گزارش پیوند گردو درسال 1361 منتشر شده است. از آن موقع تاکنون قریب به سه دهه سپری شده است. در این مقاله سعی شده است که تحقیقات و موفقیتهای کسب شده در زمینه پیوند گردو طی این سه دهه توسط محققان داخلی مرور و ضمن بررسی نقاط ضعف و قوت این تحقیقات، تصویر واضحی از جهتگیری و سرمایهگذاری در امر تحقیق، آموزش تولید نهال پیوندی گردو ارایه گردد. از مهمترین این پیشرفتها در زمینه پیوند جوانه (کوپیوند) میتوان به انجام پیوندهای وصله ای I و جوانه در زمانهای مناسب سال در استانهای مختلف کشور، انجام پیوندهای جوانه در شرایط گلخانه و در زمینه پیوندهای چوبی میتوان به پیوند نیمانیم زبانهای، زینی، جانبی و امگا در شرایط کنترل شده در بستر خاک اره، پیوند هیپوکوتیل و سرشاخه کاری درختان بالغ گردو با استفاده از پیوند پوست تغییر یافته و توسعه روش پیوند خواب با استفاده از کابل حرارتی اشاره نمود. در این مقاله همچنین به عوامل موثر در افزایش گیرایی پیوند گردو اشاره شده است.