اثر بخشی تلفیق نظریه آنارو با نظریه گلاسر بر سبک تصمیم گیری معتادان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی تلفیق نظریه آنارو با نظریه گلاسر بر سبک تصمیم گیری معتادان ترک مراکز اعتیاد بود. برای تحقق این هدف از طرح آزمایشی پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده گردید. جامعه آماری کلیه معتادان مراکز ترک اعتیاد مرودشت بودند. نمونه گیری به روش خوشه ای انجام شد . بدین ترتیب که از بین چهار مرکز ترک اعتیاد در مرودشت ابتدا دو مرکز به صورت تصادفی انتخاب شدند و سپس با اجرای پرسشنامه روی آنها از بین گروهی که نمره کمتراز میانگین در سبک تصمیم گیری عقلایی گرفتند در هر مرکز 15 نفر انتخاب شدند و به تصادف یکی از مراکز به عنوان گروه گواه و دیگری به عنوان گروه آزمایش در نظر گرفته شدند.گروه آزمایش 7 جلسه 1.5 ساعته آموزش براساس تلفیق نظریه گلاسر و آنارو دریافت کردند و در گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. پس آزمون اجرا شد و داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که تلفیق نظریه ی آنارو با نظریه گلاسر برسبک عقلایی و اجتنابی معتادان تاثیر معنا دار داشته است.

کلیدواژه ها:

نظریه آنارو ، نظریه گلاسر ، سبک تصمیم گیری