مهدی بهار مقدم - دانشیار دانشگاه شهید باهنر کرمان
مرتضی مرادی عجمی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شهید باهنر کرمان

سیاست تقسیم سود نقش بسیار مهمی را در جذابیت و توسعه بازار سرمایه دارا است. عوامل مختلفی بر سیاست تقسیم سود شرکت ها تاثیرگذار است که یکی از این عوامل نوع و میزان مالکیت سهامدار عمده ای است که در شرکت حضور دارد. شرکت هایی که بخش عمده ای از سهام آنها متعلق به یک خانواده خاص می باشد دارای انگیزه ها و ویژگی هایی هستند که رفتار آنها در زمینه سیاست تقسیم سود را متفاوت از سایر شرکت ها می کند. لذا هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر درصد مالکیت خانوادگی بر سیاست تقسیم سود شرکت ها می باشد. داده های تحقیق از 174شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1384 تا 1393 استخراج شده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش حداقل مربعات تعمیم یافته استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که یک رابطه منفی و معنی دار بین درصد مالکیت خانوادگی و سیاست تقسیم سود شرکت ها وجود دارد، به این معنی که هرچه درصد مالکیت خانوادگی بیشتر می شود شرکت ها درصد کمتری از سود را بین سهامداران خود تقسیم می-کنند

شرکت های خانوادگی، درصد مالکیت، سیاست تقسیم سود، سهامدار عمده