تعیین رابطه حمایت اجتماعی و نگرش به پلیس در کودکان دختر خیابانی

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه حمایت اجتماعی و نگرش به پلیس در کودکان دختر خیابانی بود. روش تحقیق از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان خیابانی منطقه 12 شهر تهران در سال 1395 بود. با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده 55 نفر کودک خیابانی دختر انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه چند بعدی حمایت اجتماعی زیمت و همکاران (1988) و نگرش به پلیس کودکان انصاری نژاد ( 1390 ) استفاده شد. روش تجزیه تحلیل داده ها ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تک متغیره بود. نتایج نشان داد که بین حمایت اجتماعی شامل خانواده، دوستان و افراد مهم با نگرش به پلیس رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون تک متغیره نشان داد که حمایت اجتماعی شامل خانواده، دوستان و افراد مهم می توانند نگرش به پلیس کودکان دختر خیابانی را پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ، نگرش به پلیس ، دختر خیابانی