رویکردی جدید در زمانبندی خواب در شبکه های حسگر بیسیم با بهره گیری از الگوریتم های تکاملی

غالبا یک شبکه حسگر بیسیم در یک محیط دوردست و غیرقابل دسترس، با چگالی گره ای بیشتر از چگالی واحد تعریف شده برای شبکه ایجاد می شود. یکی از مهمترین چالشها در شبکه های حسگر چگال، طراحی و بکارگیری الگوریتمی پویابرای زمابندی خواب است که شبکه بتواند با انتخاب حداقل تعداد حسگر و کمینه افزونگی داده با دارای حداکثر میزان پوشش و بیشینه میزان انرژی باقیمانده در دسترس فعالیت کند. در این مقاله با بکارگیری الگوریتم رقابت استعماری روشیپویا جهت زمانبندی خواب گره های حسگر شبکه پیشنهاد شده تا پاسخی بهینه برای این چالش مهم ایجاد شود. داشتنپوشش حداکثری به میزان 97 % با تعداد 43 % گره های فعال و متوسط میزان انرژی 05 / 1 برابر متوسط انرژی کل شبکه وکاهش % 653 / 1 متوسط افزونگی داده برای هر گره از نتایج روش پیشنهادی در این مقاله می باشد

کلیدواژه ها:

شبکه های حسگر بیسیم ، زمانبندی خواب ، پوشش ، افزونگی داده