سید مصطفی احمدی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته عمران – سیستم اطلاعات مکانی دانشگاه فردوسی مشهد
روزبه شاد - استادیار گروه عمران دانشگاه فردوسی مشهد
مرجان قایمی - استادیار گروه عمران دانشگاه فردوسی مشهد

بررسی و شناخت روند تغییرات و توسعه شهری امری حیاتی در دنیای امروز می باشد. لذا شناخت تاثیرات موجودیت های شهری بر یکدیگر در روند تکامل شهری امری ضروری است. از این رو انتخاب مدلی مناسب به منظور درک درست از این روابط و عدم قطعیت موجود در آنها مساله ای قابل تامل برای محققین و تصمیم گیرندگان شهری می باشد. منطق و خوشه بندی فازی با داشتن ابزارهای مناسب برای مطالعه روابط موجودیت های شهری و درک عدم قطعیت ذاتی در این گونه از داده ها، چارچوب مناسبی برای مدل سازی رشد شهری هستند. از طرف دیگر انتخاب درست پارامترهای هر مطالعه منجر به دستیابی به نتایج صحیح تر، کاهش هزینه ها و صرفه جویی در وقت می گردد. در این پژوهش، وجهی از توسعه پایدار شهری که شامل گسترش فیزیکی شهر و کاربری های شهری می شود، در شهر مشهد مورد مطالعه قرار گرفته است و در نهایت تعیین روند توسعه و ایجاد نمایه ای از آن و یافتن میزان تاثیر هر پارامتر و فاکتور انتخابی در نتایج مدل از اهداف اصلی مطالعه می باشد. آنالیز حساسیت فاکتورهای مورد مطالعه می تواند به انتخاب مناسب داده و مقیاس آن در انجام مطالعات بعدی در زمینه رشد شهری کمک شایانی نموده و سنگ بنای مدل سازی های پیش رو باشد . با توجه به این موضوعات، استفاده از منطق فازی و همچنین انتخاب صحیح پارامترهای مورد استفاده در مدل منجر به افزایش دقت و مورد اعتماد بودن نتایج گردیده، لذا مدیران و تصمیم گیرندگان شهری قادر به ارایه راهکارهای دقیق تر و واقعی تری در فرآیند توسعه شهری خواهند بود.

خوشه بندی فازی، منطق فازی، آنالیز حساسیت، مدل سازی شهری، شهر مشهد