بررسی و شناخت ویژگی های شهرسازی در دوره رضاشاه از لحاظ کالبدی
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: کنفرانس بین المللی معماری، شهرسازی، عمران، هنر و محیط زیست؛ افق های آینده، نگاه به گذشته
- کد COI اختصاصی: ICAUCAE01_1393
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 554
نویسندگان
چکیده
با روی کار آمدن رضاخان فعالیتهای شدیدی در رابطه با تغییرات فیزیکی شهرها صورت گرفت. این فعالیتها عمدتا از سال 1310 شروع شده و پس از آن تا سال 1320 ادامه یافته و با شروع جنگ جهانی دوم دچار رکود شد. اکثر شهرهای ایران در طی این مرحله زمانی 1310 تا 1320، عمده ترین تحولات بدون برنامه و مطالعه را در درون خود پذیرفتند. نظارت بر این تغییرات که در پی تصویب قانون بهسازی و نوسازی شهرها به عهده شهرداریها گذاشته شده بود، شامل عریض کردن راه های باریک و قدیمی، تحمیل یک الگوی شبکه مشبک (شطرنجی) که ستون فقرات شبکه خیابان ها را تشکیل می داد و همچنین تعمیر محلات قدیمی، ساخت میادین و ایجاد ساختمان های جدید می شد. اغلب ساختمانهای جدید را بناهای حکومتی، اداری و انتظامی، بانک ها و ایستگاه های راه آهن تشکیل می دادند. در کل باید گفت که اصلاحات فیزیکی شهری آن دوره نمودی از حرکت قدرتمند و وسیع به طرف مدرنیزاسیون است، اما بدون توجه کافی به مفهوم تاریخی شهرهای ایرانی. اصلاحات مذکور در شهرهای ایران علاوه بر از هم پاشیدن بافت فیزیکی محلات مسکونی و بازار- که قلب اقتصادی شهرهای ایران بود- باعث تضعیف و نابودی تدریجی ویژگیهای اجتماعی، فرهنگی، مذهبی و سنتی آنها نیز شد. به همراه این تغییرات، رواج کالاهای کارخانه ای و ماشینی شدن تولید و همچنین راه پیدا کردن اتومبیل به داخل کوچه ها و بافت های قدیمی نیز مزید بر علت شد. در پی این تغییرات کاربری های قدیمی شهرها کارکرد خود را از دست دادند. این امر منجر به بلا استفاده ماندن و تخریب شدن تعداد بسیاری از فضاهای با ارزش شد. آن تعداد از این بناها نیز که می توانستند هنوز مفید و کارا باشند، در رقابت با نمونه ها و الگوهای جدید به سبک غربی، نتوانستند تاب مقاومت بیاورند. این تحقیق از لحاظ محتوا نوعی پژوهش کیفی به شمار می آید که در ابتدای تحقیق یک بررسی تاریخ نگارانه صورت خواهد پذیرفت، اما اساس پژوهش تحقیق تاریخی تفسیری خواهد بود که رویکرد پژوهش (چارچوب نظری) مبتنی بر تاثیر گذاری عوامل محیطی، شکلی و معنایی است .کلیدواژه ها
سنت گرایی و سنت گریزی، انقطاع، مدرنیته، مدرنیسم، تجدد طلبیمقالات مرتبط جدید
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.