آناهیتا رنجبر - واحد تهران جنوب- دانشکده هنر و معماری، کارشناسی ارشد رشته تحصیلی پژوهش هنر

نفوذ و گسترش گرافیک در عرصه های مختلف زندگی اجتماعی و فردی مردم با خود درک جدیدی از تصویر و استفاده های کاربری از فرم و رنگ را برای عموم مردم به همراه آورد که می شود حتی تاثیر آن را در شیوه تفکر و جهان بینی ایرانی امروز نیز مشاهده کرد همه ی اینها را می توان مدیون تلاش های بی شایبه مرتضی ممیز پدر گرافیک ایران، در عرصه گرافیک، دانست که خود مزید بر علت است که شایسته چنین لقبی گردیده است. ممیز و گرافیک آنچنان با یکدیگر گره خورده و عجین شده اند که تفکیک و جدا بررسی کردنشان از یکدیگر کمی دشوار و حتی غیرممکن است. او کسی بود که با فعالیت های هنریش خود را به دنیا معرفی نمود و نامش جهانی شد. استاد ممیز کسی است که زندگی هنریش به قدری پربار است که هر زبان و قلمی از توصیف کامل آن قاصر خواهد بود و نقد آثار گرانبهایش کاری بس دشوار و پیچیده است (مروج، 1392: 2). در پی شناخت ممیز با هنرمند گرافیست (فرانسوی) به نام آلن لوکرنک آشنا خواهیم شد که این دو در دوران تحصیل با هم در یک فضای سیاسی و فرهنگی در بحبوحه انقلاب دانشجویی در سال 1968 در شهر پاریس در کشور فرانسه حضور داشتند، لوکرنک هنرمندی است که هنر گرافیک به طور عام و پوستر سازی به طور خاص را بدون آموزش فرا گرفت. وی گرافیست، مدرس هنرهای تجسمی و عضو وزارت آموزش ملی است. با این حال او مشخصا یک پوسترساز است که نوعی آزادی بی مانند در خلق آن دارد. در این تحقیق سعی بر آن شده است که با استفاده از روش و بررسی تطبیقی زندگی و آثار این دو هنرمند و تجزیه و تحلیل تعدادی از آثارشان خصوصا در زمینه پوستر نقاط اشتراک و افتراق دیدگاه این دو هنرمند بررسی شود.

گرافیک، گرافیست، پوستر، مرتضی ممیز، آلن لوکرنک