بررسی ویژگیهای معماری بناهای مذهبی خراسان در دوره تیموری

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,500

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICAUCAE01_0746

تاریخ نمایه سازی: 10 تیر 1396

چکیده مقاله:

دوره تیموری یکی از ادوار پرفراز و نشیب در تاریخ ایران است. در این دوره بواسطه استقرار شاهان تیموری در دو شهر مهم سمرقند و هرات، بسیاری از هنرمندان و معماران از سراسر ایران به این دو شهر کوچانده شدند. به دلیل توجه شاهرخ و همسرش گوهرشاد به بارگاه امام رضا (ع)، بناهای مذهبی متعددی از قبیل مسجد، مدرسه و مقبره در مشهد و در مسیر ارتباطی مشهد به هرات (محل حکومت شاهرخ) ساخته شد. در پژوهش حاضر برای آشنایی با ویژگیهای معماری این دوره؛ به روش توصیفی - تحلیلی به مقایسه تطبیفی پیرامون مسجد گوهرشاد، مدرسه پریزاد، مدرسه دو در و مسجد (مقبره) شاه (معروف به 72 تن) مشهد و بناهای تیموری در مجموعه شیخ احمد جام و مدرسه غیاثیه خرگرد پرداخته شده است. شیوه گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای است. از نتایج این تحقیق مشخص می شود که در سازماندهی و طراحی فضای ورودی توجه خاصی شده است. فضای ورودی با استقرار بر روی محور تقارن بنا، ارتفاع زیادی می یابد و با تزیینات کاشی معرق ممتاز می گردد. ورود به بنا به صورت عمده در بناهای مذهبی به صورت مستقیم به صحن حیاط راه می یابد و ایوان ورودی نقش تعیین کننده ای در طراحی فضای ورودی دارد. بناهای مذهبی در راستای محور قبله سازماندهی می شود و در سازماندهی فضای داخلی، به ریتم، تکرار و سلسله مراتب فضایی توجه ویژه ای می شود.

نویسندگان

غلامحسین غلامی

عضو هیات علمی دانشگاه حکیم سبزاوری، دانشکده معماری و شهرسازی، گروه مرمت

مهدی رضایی

دانشجوی کارشناسی معماری دانشگاه حکیم سبزواری

امیرحسین فنجانی

دانشجوی کارشناسی معماری دانشگاه حکیم سبزواری