شقایق نعیم آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
کاوه بذرافکن - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
علی اکبر صارمی - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران

دیپلماسی مهمترین شاخصه ی سیاست خارجی کشور ها محسوب می شود. معماری دیپلماتیک نیز به عنوان کالبد فیزیکی یک کشور در خارج و یک بعد از سیاست خارجی از جایگاهی شاخص برخوردار است. چرا که کالبدی از روابط میان کشورها را به نمایش می گذارد. این پژوهش به متغیرهای شاخص در کنش ارتباطی سفارت خانه ها پرداخته؛ و با مطالعه ای کیفی؛ کنش ارتباطی را در میان منتخب سفارت خانه های جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده؛ مورد بررسی قرار داده است. نتایج نوشتار نشان از آن دارد که؛ دستگاه دیپلماسی به عنوان مغز متفکر قدرت ملی می تواند آگاهانه با بهره گیری از معماری دیپلماتیک؛ به عنوان یک رسانه ی ارتباطی هوشمند ؛ آن را در راستای تحقق اهداف ملی به کار گیرد. این امر با مشارکت فعال و موثر؛ دستگاه دیپلماسی، معماران و سازندگان )پیمانکاران بین المللی( حاصل می شود. همچنین یک تعامل هوشمند ، کنشی است عقلانی؛ مبتنی بر منافع تعمیم پذیر میان کنشگران با بهره گیری از قواعد زاینده و تدقیق در ژرف ساخت ها و به کارگیری بهینه از نوع زبان .

دیپلماسی، سفارت خانه، رسانه، تعامل هوشمند