مجید خداپرستی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری، ایران
غلامعلی لکزیان - دانشجوی کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری، ایران
غلامرضا داوری - دانشجوی کارشناس ارشد حقوق عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان، ایران
شهین حسنی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان
سید شهریار قریشی - کارشناس ارشد مهندسی کشاورزی (زراعت)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، ایران

حقوق شھروندی مجموعه قواعد و مقرراتی است که در مناسبات اجتماعی افراد و حاکمان در یک جامعه وجود دارد. در قانون اساسی حقوق شھروندی جمھوری اسلامی ایران حقوقی برای شھروندان که به آن حقوق ملت گفته شده است و دراین پژوھش از آن به یاد کردیم، تدوین شده است. حقوق شھروندی شامل حقوق مدنی، سیاسی، فرھنگی، قضایی و اجتماعی اقتصادی می باشد. از سوی دیگر شھر، شھروند و مدیریت شھری به عنوان مفاھیمی در ارتباط تنگاتنگ با ھم ھستند. برقراری شرایط و فرضیه ھای لازم برای تعامل بین عنصر مدیریت شھری که شامل شھروندان، نھادھای اداره کننده شھر، شورای اسلامی و بخش خصوصی است نیازمند قرار گرفتن بر مدار قانون مداری است. در این مقاله با ر ش توصیفی- تحلیلی سعی شده است به اھمیت و جایگاه حقوق شھروندی پرداخته و حقوق شھروندی را در قانون اساسی تحلیل نماییم و از دگر سوضمن تحلیل و تشریح مفھوم، پیشینه و خاستگاه شھروندی جایگاه آن در قوانین و مقررات شھری واکاری شود. نتایج پژوھش نشان می دھد اھمیت حقوق شھری را باید در تدوین قواعد و مقررات راجع به برنامه ریزی شھری و مدیریت شھری و تاثیرات مثبت ناشی از قانونمند کردن زندگی شھری و سایر پیامدھای دگرگون کننده در برنامه ریزی و مدریت شھری جستجو کرد.

شهروند، مدیریت شهری، حقوق شهروندی، قانون اساسی