اسماعیل کارگذاربیرامی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت، دانشکده جغرافیا،رشت، ایران دانشجوی دکترای جغرافیا و نظام سیاستگذاری در برنامه ریزی روستایی
محمد شیرزاد - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت، دانشکده جغرافیا،رشت، ایران دانشجوی دکترای جغرافیا و نظام سیاست گذاری در برنامه ریزی روستایی
رضا کوچکی علی آبادی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت، دانشکده جغرافیا،رشت، ایران دانشجوی دکترای جغرافیا و نظام سیاست گذاری در برنامه ریزی روستایی
مجتبی افلاکیاندوست - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت، دانشکده جغرافیا،رشت، ایران دانشجوی دکترای جغرافیا و نظام سیاست گذاری در برنامه ریزی روستایی

امروزه سیاست گذاری های فضایی بعنوان یک فرایند کلان پژوهشی درمحافل علمی کشورها مطرح است. با عنایت به اینکه از مفهوم توسعه،همپای زندگی بهتری داشتن یاد میشود و جوامع نسبت به گذشتهبیشتر احساس نیاز می کنند؛ با این دیدگاه کلانشهرها هم از جملهقطب هایی هستند که به شهرهای کوچکتر و یا روستاهای پیرامونیخود به عنوان مکان مرکز برتر؛ امکانات توسعه و نیازهای لازم را بهنقاط پایین دست خود فراهم می سازند اما در این میان اتخاذسیاست گذاری های فضایی نامناسب کلانشهرها، تفاوت های کمی و کیفیمعناداری از ارایه ی کالاها و خدمات به روستاهای پیرامونی خود اززمان های گذشته داشته و امروزه هم به قوت ادامه میدهند در اینمیان روستاهای پیرامونی کلانشهر تبریز نیز از این قضیه به دورنمانده است.ابزار تکنیکی مقاله از لحاظ هدف یک پژوهش کاربردی و میزاننظارت و کنترل آن از نوع توصیفی (غیر آزمایشگاهی) - تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات به صورت مدارک اسنادی و میدانی است. بامطالعه وضع موجود ضمن بررسی خصوصیات و ویژگی هایجغرافیایی روستاهای مورد هدف، ارتباط بین سیاست گذاری های فضاییکلانشهر تبریز را با تحولات اقتصادی و زیست محیطی مورد سنجشقرار داده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که روستاهایمنتخب بدلیل نامعقول بودن سیاستگذاری های فضایی کلانشهر تبریزاز لحاظ ساختار اقتصادی و زیست محیطی وضع چندان مطلوبیندارند. ضمن اینکه تضاد جغرافیایی و ورود کارکردهای غیر روستایینیز در این روستاها بر عمق مسیله می افزاید؛ بدیهی است که با دارابودن چنین شرایط زندگی را در آینده نه چندان دور دشوار خواهد کرد.

سیاستگذاری های فضایی، مدیریت فضایی، توسعه، روستاهای کلانشهر تبریز