زیارت قبول، نقش نماهای شهری در ارتقاءکیفیت حریم های مقدس ( با تاکید بر حال بنا GESTURE )

سیمای شهرها به عنوان سطح تماس انسان با پدیده شهر نقش قابل توجهی در فهم ناظر از شهر ایفا می کند . امروزه آشفتگی و اغتشاش بصری در سیمای اکثر شهر های ایران دیده می شود که سبب تنزل کیفیت محیطی شده است ، گویا مجموعه ای از ساختمان های منفرد بدون هیچ ارتباط و پیوندی به طور تصادفی کنار هم قرار گرفته اند و بی هیچ قانونمندی منظر شهری را شکل داده اند. یکی از دلایل اصلی این بی قانونی و بی نظمی عدم توجه به فرهنگ شهر است. به منظور بررسی رابطه متقابل نماهای شهری و فرهنگ ، تحقیق حاضر به نقش نماهای شهری در ارتقا کیفیت فضاهای همجوار مکان های مقدس می پردازد. زیرا که این فضاها یه شدت تحت تاثیر فرهنگ زیارت می باشند و اهمیتی دو چندان می یابند. در حالیکه شرایط امروزین این فضاهای مجاور در کشور مان از بی هویتی و عدم هماهنگی رنج برده و آرامش لازم برای ایجاد حضور قلب زایر را فراهم نمی آورند. همچنین ، این پژوهش تاکید خاصی بر حالت ساختمان ها دارد ، زیرا که این حالت ساختمان ها هستند که سبب برانگیختن عکس العمل عاطفی شهروندان می گردند و سبب زایش احساساتی می شوند که کالبد فضای قدسی و حریم های آنان را همچون بهشت می نمایانند. در نهایت در قالب جداولی ،احکام و توصیه های معماری عنوان می شود تا بیان دارد که ویژگی های معماری نمای ساختمان ها ، چگونه در تبلور این حالات عاطفی نقش خواهند داشت .

کلیدواژه ها:

ساختمان ، حالت عاطفی (Gesture) ، مفاهیم زیارت ، اماکن مقدس ، احکام و توصیه های معماری