بهروز ناتوان - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه هرمزان

با توجه به اینکه باگذشت زمان مسایلی همچون نازک شدن لایه اوزون و گرمایش زمین مطرح گردیدند به دریج لزوم توجه به محیطزیست و حفظ آن در تمامی شاخههای صنعت و مهندسی بهعنوان یک عامل مهم که همواره باید موردتوجه قرار گیرد مطرح گردید که پروژههای عمرانی و ساخت راه را نیز در برگرفت. این موضوع از آنجایی آغاز گردید که مطلوب خواهی انسان ها و همچنین درک نیازهای آیندگان، بشر را واداشت تا به مسایل نگاهی نو بیاندازد و واژهای بانام پایداری به واژگان علوم مختلف وارد شد و مفهومی به نام توسعه پایدار معنا گرفت؛ پایداری در دیدگاه جامع از سه جزء اساسی اقتصاد ، جامعه و محیط تشکیل شده است. با توجه به اینکه راه و سیستمهای جادهای جز اصلیترین مسایل زیر بنایی هر جامعه تلقی میشوند. میبایست با شناخت و تغییر رویکرد در این شاخه مهندسی مفهوم توسعه پایدار را در این بخش زیربنایی کشور وارد نمود و همگرا با سایر علوم از فناوریهای نوین در چهارچوب برنامه توسعه پایدار و حفظ محیط زیست استفاده نمود. بدین منظور تحقیق حاضر با ارایه فناوریهای نوین روسازی با گرایش به تحقی توصیفی تحلیلی سعی دارد راهکاری نوین این شاخه مهندسی را ارایه داده و –بهترین فناوری روسازی راه را در ارتباط با برنامه توسعه پایدار معرفی نماید.

پایداری، توسعه پایدار، آسفالت، بتن، نانو، الیافی