بررسی تاثیر کاربری اراضی بر کیفیت خاکهای ناحیه زاگرس میانی منطقه کاکاشرف

با توجه به اهمیت و نقش خاک در تامین غذای انسان، شناخت خصوصیات آن و تاثیر نوع استفاده از کاربری ها بر کیفیت خاک ضروری است. بدین جهت مطالعه ای تحت عنوان بررسی تاثیر کاربری اراضی بر کیفیت خاکهای ناحیه زاگرس میانی(منطقه کاکاشرف)، استان لرستان مورد پژوهش قرار گرفت. در این مطالعه پس از تعیین موقعیت نقاط نمونه برداری، با استفاده از نمونه برداری تصادفی، در هر نقطه ی مورد نظر پروفیلی حفر و از افق های آن نمونه برداری صورت گرفت. سپس نمونه های جمع آوری شده پس از هوا خشک شدن و عبور از الک 2 میلیمتری جهت انجام آزمایشات و اندازه گیری به آزمایشگاه منتقل شدند. نتایج آماری حاصله از مقایسه ی میانگین پارامترهای فیزیکی و شیمیایی خاک در کاربری های مختلف این تحقیق نشان داد که شاخص های فیزیکی و شیمیایی کیفیت خاک شامل: میزان ماده آلی، هدایت الکتریکی، درصد آهک، جرم مخصوص ظاهری و تخلخل خاک تحت تاثیر نوع کاربری اراضی قرار گرفته اند. بدین معنا که نوع کاربری اراضی موجب افزایش و یا کاهش شاخص های فیزیکی و شیمیایی خاک شده و در نتیجه بهبود و یا نزول کیفیت خاک در اراضی مختلف را باعث شده است. نتایج نشان می دهد ،به ترتیب اراضی با کاربری جنگلی و زراعی- جنگلی دارای کیفیت خاک مناسب تری نسبت به سایر اراضی زراعی می باشند، چراکه نوع استفاده و عملیات کشاورزی در اراضی زراعی، بر روی شاخص های فیزیکی کیفیت خاک ، افزایش تخلخل و کاهش جرم مخصوص ظاهری، در مقایسه با سایر کاربری ها تاثیر منفی داشته، هم چنین میزان ماده آلی نیز در کاربری زراعی نسبت به سایر کاربری ها دارای اختلاف معنی دار بیشتری و در میزان حداقل قرار گرفته و در نتیجه کیفیت خاک این نوع کاربری کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

کیفیت خاک ، کاربری اراضی ، شاخص های فیزیکی و شیمیایی ، شاخص کیفیت خاک