بررسی عملکرد مهاجرت بر خط ماشین های مجازی توسط روش تکرار سنکرون و آسنکرون در مقایسه با تکنیک فشرده سازی حافظه تطبیقی

امروزه در بسیاری از مراکز داده، فراهم آورندگان ابر و فراهم آورندگان سرویس های مختلف در محیط شبکه از مجازی سازی بعنوان راهکاری جهت پیاده سازی و ارایه خدمات استفاده میکنند. عدم وابستگی ماشین های مجازی به سخت افزار خاص، امکان جابجایی آنها را فراهم آورده است. ماشین های مجازی می توانند به دو روش جابجا شوند و یا در اصطلاح مهاجرت نمایند. روش قدیمی مهاجرت این سیستم ها بصورت مهاجرت برون از خطبود که سبب توقف کامل سیستم قبل از مهاجرت می شد و این امر باعث ایجاد وقفه و از دسترس خارج شدن سرور ها می شد.مهاجرت برخط ماشین های مجازی مزیتی است که می تواند برای مدیران مراکز داده (Center Data (و مدیران شبکه بسیار مفید و حایز اهمیت باشد. مهاجرت برخط ماشین های مجازی بعنوان ابزاری قدرتمند جهت تسهیل و نگهداری، تعادل بار (Balancing Load ، (تحمل پذیری خطا و صرفه جویی در مصرف انرژی بخصوص در مراکز داده می باشد. در مهاجرت بر خط، روشها و تکنیک های مختلفی مطرح و پیاده سازی شده اند که این مقاله سعی در بررسی دو رویکرد تکرار سنکرون و آسنکرون در مقایسه با تکنیک فشرده سازی حافظه تطبیقی دارد.