آسیب شناسی نظام حقوقی حاکم بر اخراج کارگر در نظام حقوقی ایران

با صنعتی شدن جوامع، انسان امروزی در معرض فشارهای ناشی از کار، ترس از حوادث، عدم امنیت شغلی و... قرار گرفته است.لذا باید تدابیری پیشبینی شود که امنیت شغلی و فکری افراد ذینفع تامین گردد تا نسبت به از دست دادن موقعیت شغلی خود هراسی نداشته باشند.انجام این مهم بر عهده قوانین هر کشوراست که در کشور ما نیز، قانون اساسی، قانون کار و قانون تامین اجتماعی و آییننامههای مربوط، برای جلوگیری از به خطر افتادن اشتغال کارگران و حمایتاز آنها و ایجاد اطمینان در برابر خطر از دست دادن شغل، مقرراتی را وضع نمودهاند.پژوهش حاضر نیز با هدف بررسی آسیبشناسی نظام حقوقی حاکم بر اخراج کارگر در نظام حقوقی ایران صورت گرفته است.بر اساس یافتههای به دست آمده اگر قوانین حمایتی وجود داشته باشد تا از کارگران در هنگام ازدست دادن کار به دلایل مختلف حمایت کند، چنین کارگرانی احساس امنیت خاطر کرده و به امنیت شغلی خود مطمین میشوند.از جمله این حمایتها،پیشبینی قالب قرارداد کار دایم است؛ چرا که مقوله امنیت شغلی به عنوان یک خط قرمز حقوق کار به شمار میآید و نباید متعرض آن شد و اگر در اندیشه اشتغالزایی و افزایش تولید و سرمایهگذاری باشیم، باید با اصلاح ساختارهای نامناسب و سیاستهای غلط و با ارایه راهکارهای منطقی به آن دست یابیم، نه با ازبین بردن یک حق اساسی و مهم )اشتغال و امنیت شغلی( که دغدغه طیف گستردهای از جامعه را تشکیل میدهد.

کلیدواژه ها:

اشتغال ، کارگر ، امنیت شغلی ، تامین اجتماعی ، اخراج