شهریار استکی - کارشناس ارشد سازه، گروه عمران دانشگاه گیلان
سعید پورزینلی - دانشیار گروه عمران، دانشگاه گیلان

در مباحث کنترل ارتعاشات سازه ها در مهندسی عمران، می توان روش کنترل فعال و روش کنترل غیر فعال را نام برد. در روش کنترل غیر فعال، یک سیستم که شامل یک جرم (mT)، یک دمپر (cT)، ویک فنر (KT) می باشد به سازه اصلی متصل می گردد و پارامترهای این سیستم طوری محاسبه می شوند که بتوان پاسخ های مورد نظر درسازه را تا حد امکان کاهش داد. مسئله ای که باید به ان توجه شود آن است که سیستم کنترل نصب شده زمانی که مرتعش می شود نیروهایی را به سازه اصلی اعمال می کند که محاسبه تاریخچه زمانی این نیروها مخصوصا مقادیر حداکثر آنها، از نظر طراحی سازه پل، از اهمیت زیادی برخوردار است در این مقاله سعی شده است که نیروهای ناشی از نصب سیستم TMD بر روی پل معلق، که تحت تاثیرارتعاشات قائم ناشی از شتابهای قائم زلزله قرار گرفته است، محاسبه شده و مقادیر حداکثر آن تعیین شوند.

کنتل غیر فعال TMD ، پل معلق ، شتاب قائم زلزله ، نیروهای حداکثر ، دمپر