اثربخشی معنا درمانی توام با تلاوت قرآن و دعا بر افسردگی و سلول T /کمکی (+CD)

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 521

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IQS-3-2_001

تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1396

چکیده مقاله:

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی معنا درمانی توام با تلاوت قرآن و دعا بر کاهش علایم افسردگی وتقویت سلول T/کمکی (+ CD4) بیماران افسرده بوده است. طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیشآزمون و پس آزمون، دوره پیگیری و گروه کنترل بوده است. جامعه مورد بررسی شامل 50 زن افسرده نوروتیکاست که به مطب های خصوصی و مراکز مشاوره و روان درمانی مراجعت نموده اند. بیماران از لحاظ سن، وضعیتاقتصادی اجتماعی، دارا بودن یک انحراف معیار بالاتر از میانگین در پرسشنامه افسردگی بک (BDI)، عدمابتلا به بیماری هایی که سیستم ایمنی بدن را مخدوش می سازد و سایر متغیرهای مورد نظر در پژوهش کاملا همگون بودند. سپس به طور تصادفی تعداد 30 نفرا ز آنها انتخاب و به گونه تصادفی به دو گروه آزمایش وکنترلتقسیم شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی بک (BDI) و ارزیابی سلول های ایمنیدر آزمایشگاه با استفاده از روش فلوسایتومتری بوده است. گروه آزمایش طی 12 جلسه معنادرمانی توام باتلاوت آیاتی از قرآن کریم و دعا و نیایش روا ندرمانی شدند اما گروه کنترل مداخل های دریافت نکردند. سپسمیزان علایم افسردگی و فعالیت سلولهای ایمنی دو گروه در مراحل مختلف قبل از درمان، پس از خاتمه درمانو در دوره پیگیری سه ماهه ارزیابی شد. نتایج حاصل آشکار ساخت که تفاوت معناداری میان گروه آزمایشو کنترل از لحاظ علایم افسردگی و سلول T/کمکی (+ CD4) وجود داشت (001/0P > ). علایم افسردگی درگروه آزمایش، نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل به طور معناداری کاهش اما میزان سلولهای ایمنی افزایشیافته بود. این نتایج در دوره پیگیری به طور معناداری تداوم داشت.

کلیدواژه ها:

معنا درمانی توام با تلاوت قرآن و دعا ، افسردگی ، سلول T /کمکی (+CD4)

نویسندگان

نجمه حمید

دانشیار، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه شهید چمران اهواز

شوبو ویسی

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه شهید چمران اهواز