برآورد ارزش اقتصادی کاربرد رواناب های سطحی آلوده در بخش کشاورزی جنوب استان تهران

لزوم بهره گیری از منابع آبی غیر متعارف مانند رواناب های سطحی و فاضلاب تولید شده موضوعی است که امروزه به عنوان یک ضرورت اجتناب ناپذیر به ویژه در کشور ایران نمایان می باشد. این موضوع برای شهرهای ایران مخصوصا استان تهران به صورت خاص مطرح است. مطالعه حاضر به بررسی ارزش اقتصادی کاربرد رواناب های سطحی آلوده در بخش کشاورزی جنوب استان تهران با استفاده از رهیافت تابع تولید در دو منطقه آلوده و منطقه پاک پرداخته است. نتایج نشان می دهد که میانگین عملکرد تولید گندم در میان کشاورزانی که از آب آلوده (فاضلاب) بهره می گیرند376 کیلوگرم در هکتار بیشتر از کشاورزانی است که از آب پاک استفاده می کنند. ارزش اقتصادی هر متر مکعب آب در نمونه کشاورزانی که از آب آلوده جهت آبیاری استفاده می کنند به میزان 110 ریال بیشتر از ارزش آن در نمونه کشاورزانی است که از آب کانال های تمیز بهره می گیرند براساس نتایج این مطالعه ارزش کل پساب تولیدی استان تهران در سال 1405 ه.ش برابر با 335480 میلیون ریال خواهد بود. اولویت بندی منافع آبیاری با فاضلاب از دیدگاه کشاورزان نشان می دهد که در دسترس بودن و قابل اطمینان بودن فاضلاب نسبت به سایر منابع آبی و کم هزینه بودن استفاده از آن به عنوان مهم ترین منفعت محسوب می گردد. افزایش عملکرد محصول و بهبود حاصل خیزی خاک در اثر آبیاری با فاضلاب در اولویت های بعدی قرار گرفته است. این علل نشان می دهد که چرا کشاورزان با وجود منع قانونی کاربرد فاضلاب تصفیه نشده همچنان از این منبع آب آبیاری بهره می گیرند.

کلیدواژه ها:

ارزش اقتصادی ، تابع تولید ، جنوب استان تهران ، رواناب های سطحی آلوده