بررسی اثر عوامل دینامیکی بر تولید نانوذرات کیتوسان به روش تلفیق برای استفاده در سامانه های نوین دارورسانی

نانو ذرات پلیمری با پلیمرهای زیست سازگار و زیست تخریب پذیر، انتخاب مناسبی هستند به عنوان حامل داروهای ناپایدار یا داروهایی که در لوله گوارش جذب کمی دارند. دراین پژوهش، نانوذرات کیتوسان حاوی سالیسیلیک اسید به عنوان داروی مدل، به روش امولسیون شبکه ای شونده در روغن تهیه شد. عوامل مختلف دینامیکی شامل سرعت هم زن، زمان اضافه کردن فاز آبی به فاز روغنی و مراحل جداسازی با توجه به نحوه اضافه کردن فاز آبی به فاز روغنی بررسی شد. پس از آن با یافتن پارامترهای بهینه ،محتوا و رهایش دارو از نانوذرات فرمول بندی بهینه مطالعه شد. نتایج نشان داد با این روش فرمول بندی بهینه با سرعت هم زن 2000RPM و اضافه کردن فاز آبی طی 30MIN به فاز روغنی، کوچک ترین ذرات(پیک توزیع اندازه ذرات درمحدوده 100nm) حاصل می شوند. مقدار محتوای داروی این ذرات 35% (وزنی-وزنی) است. رفتار رهایشی آنها تا 4 ساعت اول از مدل هیگوچی پیروی می کند و پس از آن تا 48h رهایش اندازه گیری شد که مقدار آن ناچیز بود.

کلیدواژه ها:

سامانه های نوین دارورسانی ، نانوذره ، کیتوسان ، امولسیون شبکه ای شونده ، سالیسیلیک اسید