سید حسن جعفری - تهران، دانشگاه تهران، دانشکده فنی ،گروه مهندسی شیمی
سیدجواد ضیاالحق - تهران، دانشگاه تهران، دانشکده فنی ، گروه مهندسی شیمی
حسینعلی خنکدار - تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده فرایند، گروه پلاستیک

در این مطالعه رفتار گرمایی، گرما مکانیکی،شکل شناسی و ریولوژی آمیخته های پلی تری متیلن ترفتالات(PTT) و متالوسن پلی اتیلن سبک خطی(m-LLDPE) در دو ترکیب درصد معکوس و مقادیر مختلف سازگار کننده بررسی شد. بررسی خواص گرمایی نمونه ها نشان می دهد که سازگار کننده باعث افزایش درصد بلورینگی ماتریس m-LLDPE می شود که این موضوع به فرایند اولیه تشکیل بلور درماتریس نسبت داده شده است. مطالعات گرمامکانیکی همچنین نشان می دهد که دمای انتقال شیشه ای دو پلیمر با افزودن سازگارکننده به هم نزدیک شده است. این تغییرات به واکنش در جای گروه های اپوکسی n-بوتیل آکریلات-گلیسیدیل متاکریلات-اتیلن(سازگارکننده)با گروه های انتهایی کربوکسیل و هیدروکسیل PTT و تشکیل کوپلیمری پیوندی در سطح تماس دو جزء اصلی آمیخته مربوط است. این پدیده باعث کاهش سطحی و تجمع ذرات پراکنده می شود. حداکثر این تغییرات برای نمونه ها باماتریس m-LLDPE با 2/5 درصد وزنی سازگار کننده و برای نمونه ها با ماتریس pTT با 5درصد وزنی سازگار کننده به دست آمده است. بررسی های شکل شناسی نشان می دهد که افزودن سازگار کننده سبب کوچک شدن اندازه و توزیع اندازه ذرات پراکنده در هر دو ترکیب درصد شده است. همچنین بررسی های ریولوژی نمونه ها با افزودن سازگار کننده نشان می دهد تا درصد معینی مدول ذخیره ای مدول اتلاف و گرانروی مختلط افزایش یافته اند. بعد از درصدی مشخص این عوامل کاهش یافته اند که این پدیده به تشکیل ذرات تجمع یافته سازگار کننده و اثر آن به عنوان نرم کننده روی این عوامل نسبت داده شده است.

پلی تری متیلن ترفنالات، متالوسن پلی اتیلن سبک خطی، آمیخته ، سازگار کننده واکنش پذیر ، ریولوژی