آثار تجارت خارجی بر تقاضای بینالمللی گردشگری ایران مطالعه موردی: هند و ترکیه

اهمیت آثار اقتصادی صنعت گردشگری برای کشورهای در حال توسعه به گونهای است که ترنرآن را به مثابه 2 امیدبخشترین، پیچیدهترین و جایگزینترین صنعتی میداند که این کشورها در برابر خود دارند، دوکتنیز آن را به مثابه گذرنامه توسعه این جوامع دانسته است. بنابراین، شناسایی عوامل موثر بر تقاضای آن همواره در دهههای اخیر از لحاظ نظری و تجربی مورد توجه محققان و برنامه ریزان بسیاری واقع شده است. در این میان تاثیر تجارت خارجی بر تقاضای گردشگری از اهمیت ویژهای برخوردار بوده، به طوری که نظریه های جدید تجارت بینالملل بر نقش تجارت خارجی بر توسعه ی صنعت گردشگری تاکید میکنند. هدف اصلی مقاله ی حاضر بررسی تاثیر تجارت خارجی کشورهای هند و ترکیه به عنوان کشورهای مبدا بر تقاضای بین المللی گردشگری ایران طی سالهای 1388-1371 است. برای انجام این منظور، الگوی تحقیق با استفاده از مدل جاذبه و در چارچوب تخمینزننده ی گشتاور تعمیم یافته برآورد شده است. نتایج حاصل از تخمین مدل بیانگر تاثیر مثبت تجارت خارجی کشورهای مورد مطالعه بر تقاضای خارجی گردشگری ایران بوده و متغیرهای درآم د و جمعیت شرکای تجاری ایران تاثیر مثبت و معنیدار بر تقاضای گردشگری ایران داشتهاند. علاوه بر این، یافته های این مطالعه دلالت بر تاثیر منفی و معنیدار هزینههای حمل و نقل و فاصله جغرافیایی کشوهای منتخب بر تقاضای گردشگری ایران دارد.

کلیدواژه ها:

ایران ، تجارت خارجی ، تقاضای خارجی گردشگری ، مدل جاذبه ، روش تخمین زننده ی گشتاور تعمیم یافته