ابوالفضل حاجی حیدر - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، ایران
مسعود توحیدفر - دانشیار گروه بیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی انرژی و فناوری های نوین، دانشگاه شهید بهشتی،تهران، ایران
سیدمهدی میری - استادیار گروه باغبانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، ایران

موسیر (Allium stipitatum)یک سبزی خوراکی بوده و از خصوصیات دارویی بسیار مهمیبرخوردار است. بنابراین بهینه سازی یک سیستم باززایی و تراریزش کارآمد در این گیاه جهتبهبود و اصلاح آن از طریق مهندسی ژنتیک ضروری است. دراین مطالعه، ریزنمونه های جنین،طبق پیاز و ریشه درون شیشه ای موسیر درمحیط کشت MS حاوی غلظت های مختلفی از تنظیمکننده های رشد 2,4-D ،NAAو BAبه منظور القاء کالوس و باززایی کشت شدند. ریزنمونه ها با حاوی ژنpBI121 دارای ناقلAgrobacterium tumefaciens باکتریLBA4404 سویهگزارشگر gusتراریزش شدند. نتایج نشان داد که ریزنمونه طبق پیاز نسبت به جنین و ریشهکالوسزایی و باززایی بالاتری داشت و بیشترین باززایی( 100درصد) در ریزنمونه طبق پیاز و درمحیط کشت MSحاوی پنج میلیگرم در لیتر BAبه همراه یک میلیگرم در لیتر ،NAAصورتگرفت. به منظور اثبات حضور ژن ،gusواکنش زنجیرهای پلیمراز انجام شد و وجود این ژن را درهر دو ریزنمونه جنین وطبق پیاز، که به آزمون هیستوشیمیایی gusپاسخ مثبت داده بودند، اثباتکرد. همچنین عدم آلودگی ناشی از آگروباکتریوم در گیاهان تراریخته بااستفاده ازآغازگرهایاختصاصی ژن virGبه کمک واکنش زنجیرهای پلیمراز تایید شد. در این تحقیق کارایی تراریزشدر ریزنمونه جنین 10درصد و در ریزنمونه طبق پیاز 6/6درصد محاسبه شد

آگروباکتریوم،انتقال ژن،gus ژن،کشت بافت،موسیر