اثر محافظهکاری مشروط و غیر مشروط حسابداری بر هزینهحقوق مالکانه

یکی از روشهای جلوگیری از تقلبات مدیریت و افزایش کیفیت اطلاعات مالی، رعایت خصوصیات کیفی اطلاعات مالی، ازجمله خصوصیت محافظه کاری می باشد. اتخاذ رویکرد محافظه کارانه از یک سو با افزایش کیفیت اطلاعات مالی، ریسک اطلاعاتی و در پی آن هزینه سرمایه سهام واحد تجاری را کاهش می دهد، ولی از سوی دیگر با ارایه تصویری نامناسب از وضعیت واحد تجاری، ریسک عدم برگشت اصل و سود سرمایه و در نتیجه هزینه سرمایه سهام واحد تجاری را افزایش میدهد. در پاسخ به این سوال که محافظهکاری در نهایت منجر به افزایش هزینه سرمایه میشود یا کاهش آن و یا تاثیری بر آن ندارد، در این پژوهش اثر انواع محافظه کاری (مشروط و نامشروط) بر روی هزینه سرمایه بررسی شده است. برای این منظور از اطلاعات شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی 1382 لغایت 1389 استفاده شده است.جهت ارزیابی ارتباط بین محافظه کاری مشروط و غیر مشروط با هزینه سرمایه، به ترتیب از مدل باسو Basu,، 1997 معیار نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری بیور و رایان Beaver and Ryan, 2005 استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان داد که ارتباط بین محافظه کاری مشروط و هزینه سرمایه شرکت، معکوس و معنادار است. به عبارت دیگر، در صورتی که اخبار و علایم بد بیشتر و به موقع تر از اخبار خوب در سود حسابداری منعکس شوند، هزینه سرمایه شرکت افزایش پیدا می کند، اما هیچ ارتباط مشخص و معناداری بینمحافظه کاری غیر مشروط و هزینه سرمایه شرکت مشاهده نشد

کلیدواژه ها:

محافظه کاری مشروط حسابداری ، محافظه کاری نامشروط ، هزینه حقوق مالکانه ، و ریسکواحد تجاری