افشین تکدستان - دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط و عضو مرکز تحقیقات فناوری های محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز،ایران
آزاده اسلامی - دانشجوی دکترای مهندسی محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی،واحد علوم و تحقیقات تهران،ایران
ناصر مهردادی - استاد گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، ایران

تصفیه و دفع لجن مازاد یک چالشی بزرگ در تصفیه خانه های فاضلاب است. در این تحقیق کاهش حجم لجن در راکتور ناپیوسته متوالی در مقیاس پایلوت بررسی شد. دو راکتور ناپیوسته متوالی در مدت زمان 12 ماه بهره برداری شد و پارامترهایی از قبیل pH ،MILSS ،COD، ORP ،SOUR ،SVT ،DO در طول مدت بهره برداری راکتور مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد که در بین زمان های مانند سلولی مختلف (5، 10، 15، 2520 روز) در زمان ماند 10 روز بهترین راندمان حذف COD (95 درصد) بدون مشکلات بالکینگ و همچنین تولید کف ایجاد شد. به منظور بررسی اثر متابولیسم جفت نشده فاز آنوکسیک و بی هوازی لجن بر کاهش تولید بیومس، لجن فاضلاب برای مدت 1 تا 4 ساعت قبل از فاز واکنش در راکتور با پتانسیل اکسیداسیون و احیای مختلف نگهداری شد. نگهداری لجن بعد از مدت چهار ساعت با پتانسیل اکسیداسیون و احیای 238- میلیولت میزان COD را از 600 به 33 میلی گرم در لیتر کاهش داد و غلظت MILSS به طور جزیی از 1350 به 1500 میلی گرم در لیتر افزایش یافت. با استفاده از این مکانیسم، COD پساب خروجی پایین تر از استاندارد محیط زیست از نظر دفع پساب به آبهای پذیرنده و استفاده مجدد در کشاورزی است. از طرفی در پتانسیل اکسیداسیون و احیای برابر 238- میلیولت،میزان SOUR به mgO:/h.gWSS 22 و میزان SVT به کمتر از 40 میلی لیتر بر گرم رسید

لجن فعال، تانک ذخیره سازی، کیفیت پساب، کاهش حجم لجن