کامران هاشمی اردستانی - عضو هیات علمی دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه

تجربه مسلمانان در زمینه حفظ هویت اقلیت ها برگرفته از حقوقی است که از دیرباز برای اقلیت های عمده مذهبی قایل شده اند که یکی از آنها پذیرش یک نوع خودمختاری-به ویژه خودمختاری قضایی- در برخی امور داخلی و نیز قوانین خانواده بوده است. این مقاله ضمن اینکه ارایه هر نوع خود مختاری قضایی به اقلیت ها را اصالتا امری مثبت ارزیابی می نماید، آثار تبعیض آمیزی که ممکن است به هنگام پذیرش این نوع خود مختاری برای آنها در موارد تعارض بین قوانین مدنی کشور و یا قوانین مذهبی اکثریت با قوانین مربوطه اقلیت ها بروز نماید را به صورت مقایسه ای در قوانین و رویه قضایی کشورها مورد بررسی قرار داده است. جهت بررسی دقیق تر موضوع این نوشتار تبعیض را به دو نوع تبعیض مستقیم و تبعیض غیرمستقیم تفکیک می کند؛ تمایزی که در ادبیات حقوق بشر کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

اقلیت ها، تبعیض، حقوق بشر، نظام خود مختاری فضایی