محمد ابراهیم زینالی - تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
محمد نظری - تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران

بزرگترین منبع صنعتی پلی وینیل الکل، پلی وینیل استات است. سایر منابع تنها برای کارهای پژوهشی و ویژه موجوداند. باتوجه به منابع عظیم نفت و گاز و دسترس پذیری خوراک اولیه تولید این پلیمر در داخل کشور (مونومر وینیل استات تولیدی پتروشیمی اراک)، پتانسیل مناسبی برای تولید پلی وینیل استات و پلی وینیل الکل و مواد حاصل از این محصولات (مانند پلی وینیل بوتیرال و ...) در کشور وجود دارد. ارزیابی های فنی و اقتصادی تولید این پلیمر پرمصرف وارداتی، با آمارهای ارایه شده توسط وزارت های صنعت، معدن و تجارت و نفت، تولید صنعتی آن را در صدر اولویت های سرمایه گذاری قرارداده است. پلی وینیل الکل با توجه به درجه آبکافت و جرم مولکولی های مختلف دارای درجه های متفاوتی است که با تغییر شرایط فراورش در طول تولید می توان به آنها دست یافت. این مقاله تلاشی برای بررسی جایگاه پلی وینیل الکل در صنعت و اقتصاد است.