بررسی کاهش غلظت کلر فعال در محلول هیپوکلریت سدیم 15 % با استفاده از متغیرهای درجه حرارت و مدت زمان ذخیرهسازی

رایجترین مادهای که جهت گندزدایی آب شرب استفاده میشود آب ژاول میباشد. آب ژاول در سال 1950 اولین بار در کشور سوید با آغاز تکنولوژی کلرزن های جهان برای گندزدایی آب شرب بکار گرفته شد. سپس در کشورهای اروپای شرقی، ژاپن و سنگاپور برای آبلولهکشیمورد استفاده قرار گرفت. در ایران اولین بار آب ژاول را با نام محصول وایتکس توسط دکتر خطیبی به بازار عرضه شد. عامل اصلی و شور در آب ژاول عیپوکلریت سدیم )naocl )میباشد، و در غلظتهای متفاوت به فروش میرسد و با توجه به خواص فیزیکوشیمیایی خاص خود مورد توجه مصرف کننده میباشد. تجزیه و تحلیل میزان کلر فعال در محلول هیپوکلریت سدیم 12-15 %با استفاده از متغیرهای زمان و دما. نمونه هیپوکلریت سدیم ارسالی از شهرستان قاین و از کلران سمنان خریداری شده است. پس از تحویل نمونه به آزمایشگاه مرکزی آب به دو قسمت 1 لیتری توزیع شد، یک نمونه در بطری پالستیکی سفید و دمای اتاق یا محیط آزمایشگاه، یک نمونه در بطری تیره و محیط یخچال ذخیره و نگهداری شد و تاثیر دما و نور در تغییرات غلظت کلر فعال مشخص گردید. نتایج نشان داد که محلول هیپوکلریت سدیم با از دست دادن قابلتوجهی از کلر فعال بسته به شرایط ذخیرهسازی و زمان ذخیرهسازی و دما کامال ناپایدار است. بالاترین درجه حرارت، پایینترین طول عمر کلر فعال را به دنبال داشت.ذخیرهسازی در محیط سرما ثابت میکند که بهترین گزینه برای جلوگیری از دست دادن قابلتوجهی از کلر فعال در محلول سدیم هیپوکلریت 15%میباشد

کلیدواژه ها:

درصد خلوص محلول هیپوکلریت سدیم ، دما ، زمان ، کاهش غلظت