محمدجواد صفایی - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه حکیم سبزواری
مهدی زنگنه - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه حکیم سبزواری

اسکان غیر رسمی به واقع یکی از بارزترین چهرههای فقر شهری در بیشتر شهرهای مهاجرپذیر کشور وجود دارد که با عناوینی همچون حاشیه نشینی،سکونتگاههای خودرو، مسکن نابهنجار و اجتماعات آلونکی و مانند اینها نیز شناخته میشود و تربتحیدریه یکی از شهرهایی است که دچار پدیده حاشیه نشینی شده است. و این پژوهش برآن بوده تا حاشیه نشینی این شهر را مورد واکاوی قرار دهد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی، تحلیلی بوده، روش گردآوری اطلاعات مورد نیاز از طریق اسنادی و پیمایشی )پرسشنامه و مصاحبه( بوده است. یافته های تحقیق نشان میدهد که سکونتگاههای غیر رسمی و حاشیه نشین تربتحیدریه در 9 پهنه قابل شناسایی هستند که در مجموع 10.5 درصد از جمعیت شهر تربتحیدریه را شامل میگردند. این پهنهها شامل روستاهای اقماری و پهنههای خودرو می-باشند که به صورت غیر مجاز و شبانه بنا شدهاند. آشفتگی کالبدی این پهنهها بیشتر از مسایل و مشکلات حاد اجتماعی و فرهنگی آنهاست. معضلات زیست محیطی، عملکردی، ناسازگاری کاربریها و خدمات ناپایداری بناها از چالشهای عمده این نوع محلات میباشند. در نهایت راهکارهای اجرایی توانمندسازی محلات ارایه گردیده و پیادهسازی توانمندسازی را تحقق توسعه پایدار شهری، منطقهای دانسته که متعاقب آن تحقق بخشی آرمانهای چشمانداز 1404 کشور را عملیتر مینماید

چالش، توسعه شهری، سکونتگاههای غیررسمی، تربتحیدریه