دولت الکترونیک رویکردی در جهت سازگاری بستر ارتباطی شهروندان با سازمان های عمومی و دولتی از طریق تکنولوژی

به موازات تحولات وسیع تکنولوژی ودنیای متغیراطلاعاتی، یکی از مهمترین مباحث در جامعه فراگیر فناوری و توسعه اطلاعاتی، مسیله دولت الکترونیک است. دولتی که درآن، کاربرد شبکه اینترنت توسط سازمانهای دولتی جهت ارایه خدمات و اطلاعات به مردم، شرکتها و سایر سازمانهای دولتی از الزامات انکارناپذیر آن محسوب شده و بدین ترتیب کلیه شهروندان، شرکتهای تجاری، سایر سازمانهای دولتی و کارمندان دولت را قادر میسازد تا از طریق یک وب سایت در شبکه اینترنت و بدون محدودیتهای مکانی و زمانی به اطلاعات و خدمات دولتی دسترسی پیدا کنند. در گذشته ای نه چندان دور برقراری هرگونه ارتباط کاری بین شهروندان و یا مدیران اداری با موسسات دولتی تنها از طریق حضور فیزیکی در ادارات دولتی یا دیگر سازمان های مربوطه میسر بوده است. امروزه با پیشرفت و گسترش فنآوریهای ارتباطات و اطلاعات، شهروندان می توانند خدمات و اطلاعات دولتی را به صورت Online ،در هر قالب زمانی و مکانی دریافت نمایند. در مقاله حاضر مبانی دولت الکترونیک و اهمیت ایجاد آن در عصر ارتباطات و فناوری اطلاعات مورد بررسی قرار گیرد، در همین راستا ابتدا به بیان تعابیر مختلفی که از دولت الکترونیک استناط می شود پرداخته، پیشینه بحث دولت الکترونیک بیان خواهد شد و بدنبال آن ضرورت ایجاد دولت الکترونیک، ابعاد آن، استراتژی استقرار، راهکارهای دولت الکترونیک در جهت ارتقاء سطح خدمات مطرح می شود و سپس نظریه کارو در زمینه تحقق دولت الکترونیک تشریح خواهد شد. در ادامه، پرتال (Portal (از مولفه های دولت الکترونیک مورد بحث قرار گرفته، تعریف، اهداف راه اندازی و خصوصیات یک پرتال دولتی بیان شده، ضمن برشمردن ویژگیهای دولت الکترونیک، یک نمونه موفق از ایجاد دولت الکترونیک در ژاپن ارایه می شود و در نهایت ابعاد مختلف تجربه ایران در زمینه دولت الکترونیک در سال های اخیر مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت.

کلیدواژه ها:

دولت الکترونیک ، شهروندان ، تکنولوژی ، دسترسی نامحدود ، خدمات الکترونیکی