سیده فایزه موسوی - کارشناس ارشد، حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، ایران
وهاب رستمی - استادیارگروه حسابداری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر محدودیت مالی بر سطح افشای اختیاری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. برای این منظور نمونه ای مرکب از 95 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در دوره ی زمانی 1388 تا 1392 به روش نمونه گیری حذف سیستماتیک انتخاب و فرضیه تحقیق روی داده های مستخرج از نمونه مذکور آزمون شد. جهت سنجش دامنه محدودیت مالی شرکت ها به عنوان متغیر مستقل از دو شاخص کاپلان (1997 (و زینگالاس (1997 (و برای سنجش متغیر وابسته دامنه افشای اختیاری شرکتها از مدل 71 عنصری بوتوسان (1997 (استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که حساسیت میزان محدودیت مالی شرکت های بورسی بر سطح افشای اختیاری آنها تاثیر معناداری ندارد و سطح افشای اختیاری شرکت های نمونه با افزایش محدودیت مالی افزایش نیافته است. یافته های پژوهش در تضاد با تحقیقات هریس (1994 (و برنچ و فرد (1997 (و همکاران (2004 (و اسپیتوسا و همکاران (2008 (که وجود رابطه مستقیم بین افشا و نقدشوندگی را تایید نموده اند، مطابق نمی باشد شاید علت آن .....

محدودیت مالی، سطح افشای اختیاری، مدل وایت و وو، مدل کاپلان و زینگالانس و مدل بوتوسان