تاثیر انتخاب نوع رویکرد نگهداری روسازی بر شاخصهای اقتصادی با استفاده از HDM-4

در کشور سالانه هزینههای زیادی صرف راه میشود که بخشی از آن صرف ساخت راه جدید و بخش اعظم آن صرف نگهداری و بهسازی روسازی میشود. انتخاب رویکرد مناسب نگهداری روسازی باید با توجه به وضعیت کنونی روسازی وشاخصهای اقتصادی در چرخه عمر روسازی باشد. در این مطالعه به منظور بررسی تاثیر انتخاب رویکرد مناسب نگهداری روسازی، دو قطعه سهراه قم تفرش و سهراه رازقان خشکرود در استان مرکزی با نرمافزار - - HDM-4 در یک دوره 20سال تحلیل شد. در هر کدام از قطعات رویکردهای نگهداری روزمره، روکش 6 سانتیمتری و اسلاریسیل بصورتجداگانه و همزمان مورد ارزیابی قرار گرفت و شاخص اقتصادی ارزش خالص فعلی) NPV ( در هر کدام از حالات مقایسه گردید. در قطعه سهراه قم تفرش شاخص ارزش خالص فعلی برای رویکرد اسلاریسیل - 5 / 1 و برای رویکرد روکش 6 / 0میلیارد ریال بدست آمد. بنابراین با توجه به سطح سالم و ناهمواری کم روسازی در این محور، اجرای اسلاریسیل مناسب ارزیابی میشود و اجرای روکش در این محور افزایش هزینههای مربوط به متولیان راه را به دنبال خواهد داشت.در قطعه سهراه رازقان خشکرود شاخص ارزش خالص فعلی برای رویکرد روکش - 6 سانتیمتری 8 / 245 و برای رویکرداسلاریسیل 6 / 190 میلیارد ریال میباشد. بنابراین در محور سهراه رازقان خشکرود با توجه به خرابی سطحی و - ناهمواری بالای روسازی، اجرای اسلاریسیل مفید نمیباشد و اجرای روکش تاثیر مثبت بیشتری بر شاخص ارزش خالصفعلی دارد. نتایج این بررسی نشان میدهد با انتخاب رویکرد مناسب نگهداری روسازی علاوه بر بهبود سطح خدمتدهی روسازی، صرفهجویی اقتصادی در هزینههای چرخه عمر راه را به دنبال دارد. همچنین اجرای آسفالت حفاظتی در قطعات مستعد، علاوه بر بهبود وضعیت روسازی باعث به تاخیر انداختن زمان اجرای روکش میشود و اولویت نگهداری باید راههای دارای روسازی سالمتر باشد زیرا تاخیر در اجرای نگهداری باعث افزایش هزینههای راه در سالهای آتی میشود

کلیدواژه ها:

نگهداری روسازی ، بهسازی ، ارزش خالص فعلی ، HDM-4