مهرداد اسماعیلی پورصدیقی - دانش آموخته کارشناسی ارشدگروه معماری ، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز،ایران.

ریشههای اصلی نهضت حفظ محیط زیست و معماری پایدار به قرن 19 برمیگردد. امروزه در جهان با گسترش جمعیت و توسعه شهر ها نیاز به توجه به محیط زیست روزبه روز اهمیت بیشتری مییابد زیرا جوامع انسانی بر سر این موضوع اتفاق نظر دارند که ادامه حیاط رابطه مستقیم با حفظ محیط زیست دارد. موضوع توسعه پایدار چند دهه ای است که در علوم و حرفه های مختلف ازجمله معماری و شهرسازی مطرح شده و ریشه آن در بحران های زیست محیطی و نیز مصرف بی رویه انرژی های فسیلی در جهان می باشد. در مفهوم عام،توسعه پایدار میبایستی به کمک مردم فقیر بپردازد،زیرا ایشان بدون اراده و بیش از دیگران،به تخریب محیط زیست میپردازند. مناسبترین راه برای تحقق شهر اکولوژیک،این است که هر شهر یا مجموعهء شهری،آثار خود را به منطقهء زیستی خود محدود نموده،تنها از منابع موجود آن منطقه بهرهبرداری کند. نهتنها شکل شهر و اجزا و عناصر تشکیلدهندهء آن میتواند بر کیفیت شهر و فضاهای آن اثر بگذارد، بکله کیفیت هوای شهر را نیز میتواند تغییر دهد. عنوان طراحی اقلیمی از حرفهء ساختمانسازی فراتر رفته و مورد توجه عام قرار گرفته است.مطلب مهم برای درک ارزش معماری هر عصر و منطقهای،دانستن چگونگی مطابقت ساختمان با اقلیم خاص آن منطقه است.چگونه ساختمان از آفتاب،نسیم و فضای سبز استفاده میبردو چگونه معمار،یکاقلیم آب و هواییکوچک میآفریند.

توسعه شهری، محیط زیست، اقلیم، اکولوژیک ،توسعه پایدار