نقش هنر در پرورش خلاقیت و ارتقای سلامت روانی دانش آموزان

بخشی از آگاهی و توانایی های کودک وابسته به تجربیاتی است که از حضور در محیط به دست می آورد. بنابراین محیط بایدمحرک و مشوق یادگیری، خلاقیت و فرآیند حل مسیله باشد، در عین حال نیازمند آن است که امنیت و آسایش روانی و جسمیکودک را تامین کند تا کودک بتواندفارغ از عوامل بازدارنده و کاهنده ی تمرکز، فکرش را پرواز دهد و تجربه ی جدیدی کسبکند. از طرفی هنر جهان گسترده ای است که هم زمان میتواند نقش درون سازی و برون سازی را برای هر فرد ایفا کند. درواقعهنر نوازنده ی روح و ابزاری است که به فرد کمک می کند تا بتواند جهان درونخود را به نمایش بگذارد و همچنین بتواند ازطریق تامل و درک آثار هنری به بینشی نو دست یابد و یا حتی چیزهایی فراتر از دنیای واقعیت وملموس فعلی را تجربه کند.هدف از این پژوهش ایجاد ارتباطی درست و منطقی بین هنر و معماری در خلق محیط های کودکانه و بررسی تاثیراتفرآیندهنری در پرورش خلاقیت و ارتقای سلامت روانی کودکان است.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، سلامت روان ، کودک