زلفا حق گویان - دکتری مدیریت رفتار سازمانی، پردیس فارابی دانشگاه تهران
احمد عباسی - کارشناس مدیربت دولتی پردیس فارابی دانشگاه تهران
فاضل نجفی - کارشناس مدیریت دولتی پردیس فارابی دانشگاه تهران

هدف این مقاله بررسی مدیریت دولتی نوین، انتقادات وارد بر آن و ظهور آن در ایران می باشد. در این مقاله از روش مرورادبیات استفاده شده است. در دهه 90 اغلب دولت ها در پاسخ به مشکلات مختلفی که با آن ها روبه رو بودند، به مدیریتدولتی جدیدی روی آوردند که به مدیریت گرایی یا مدیریت دولتی نوین شهرت یافت. پایه های مدیریت دولتی نوین بر تیوریهای علم اقتصاد و تیوری های بخش خصوصی استوار است. تیوری های انتخاب عمومی و اصیل- وکیل دو تیوری علم اقتصاد است که مدیریت دولتی نوین را تحت تاثیر قرار داده است. امروز نیز کشور ما در همین راستا گام بر می دارد. پس از پایانجنگ و اولین برنامه پنج ساله اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی در ایران، رگه های مدیریت دولتی نوین خود را در قالبسیاست خصوصی سازی به عنوان یکی از اجزای مهم سیاست های تعدیل اقتصادی مطرح کرد و اولین مجوز قانونی نسبت بهمحدود کردن اندازه دولت در اقتصاد و مشارکت بخش خصوصی در فعالیت های اقتصادی به تصویب رسید.

مدیریت دولتی، الگوی سنتی ، مدیریت دولتی نوین