تبیین جایگاه شهرهای میانی در توسعه منطقه ای آذربایجان غربی(مطالعه موردی: شهر میانی خوی)

هدف این مقاله، بررسی نقش شهر میانی خوی در توسعه منطقه ای آذربایجان غربی است. روش تحقیق((توصیفی-تحلیلی)) است. شهر خوی طبق آمارهای سال1390حدود 6/9درصد از جمعیت شهری استان مذکور را شامل میشود. نتایج شاخصهای نخست شهری ازسال1335تا 1390 نشان میدهد که پدیده نخست شهری در سالهای اولیه مورد مطالعه تا سال 1375 چندان چشم گیر نبوده است اما بعد از سال 1375 تا 1390 این پدیده افزایش یافته است. بر اساس نتایج مدل رتبه- اندازه تعدیل یافته، شهر ارومیه حدود 219383 نفر مازاد جمعیت و شهر دوم که شهر خوی است حدود 23100 نفر کمبود جمعیت دارد ( و الی آخر) تا در یک سلسله مراتب منظم شهری قرار گیرد. به لحاظ اقتصادی، با تجزیه و تحلیل مدل ضریب مکانی : نقش غالب شهر خوی در سال 90 کشاورزی بوده است که بخش صنعت با وجود غیر پایه ای بودن در شرایط صعودی نسبت به سالهای گذشته می باشد. در حالت کلی شهر خوی تاثیرات مفیدی در نظام شهری استان داشته و آنچه این کارکرد مثبت را کم رنگ نموده ، افزایش بیش از حد جمعیت و تمرکز شدید امکانات در کلان شهر ارومیه است.، علاوه بر تمرکز زدایی از شهر ارومیه، تزریق امکانات و سرمایه، تقویت زیرساخت ها و ایجاد صنایع بزرگ در شهر خوی از راهکارهای مناسبی هستند که با این امر میتوان خلا سلسله مراتب سکونتگاهی را در نظام شهری استان پر نمود.

کلیدواژه ها:

شهر میانی ، توسعه منطقه ای ، نظام شهری ، استان آذربایجان غربی ، شهر خوی